Γιατί ορισμένοι άνδρες κρύβουν την ευαίσθητη πλευρά τους στις σχέσεις, δείχνουν έναν πιο σκληρό χαρακτήρα και λειτουργούν κυρίως με το σεξουαλικό τους κομμάτι;

Υπάρχει αλήθεια έστω και μια γυναίκα που δεν έχει κατηγορήσει τον σύντροφό της ότι είναι “αναίσθητος” ή ότι δεν είναι τόσο τρυφερός μαζί της, όσο θα ήθελε εκείνη; Γιατί όμως οι περισσότεροι άντρες τείνουν να εκφράζονται προς τον αντίθετο φύλο κυρίως μέσα από τη σεξουαλικότητά τους και όχι τόσο δείχνοντας την τρυφερή τους πλευρά;

Στον περίπλοκο χορό των ανθρώπινων σχέσεων, ιδιαίτερα μεταξύ ανδρών και γυναικών, οι άνδρες πολλές φορές δυσκολεύονται να εκφράσουν ανοιχτά την ευαίσθητη πλευρά τους. Αυτό συχνά οδηγεί σε μια τάση να τονίζουν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες πάνω από τα βαθύτερα συναισθήματά τους.

Οι λόγοι αυτής της συμπεριφοράς είναι πολλοί και βασίζονται κυρίως στο γεγονός ότι κατά την παιδική τους ηλικία οι άντρες δεν έλαβαν τον απαραίτητο βαθμό στοργής που χρειάζεται ένα παιδί, ή δεν είχαν παραδείγματα τρυφερότητας και στοργής του πατέρα προς της μητέρα τους ή ακόμη βομβαρδίζονταν από ερεθίσματα που τονίζουν την αυστηρή και σκληρή στάση του αρσενικού, ίσως από φόβο των γονιών τους ότι σε αντίθετη περίπτωση θα γίνουν “μαλθακοί”.

Τι κρύβεται λοιπόν πίσω από την σκληρή στάση των αντρών απέναντι στη σύντροφό τους και γιατί αρκετοί άντρες εκφράζονται ερωτικά μόνο μέσα από το σεξ;

Ο ρόλος της οικογένειας και κυρίως του πατέρα:

Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, από τη νεαρή τους ηλικία, τα αγόρια συχνά διδάσκονται να συμμορφώνονται με τα παραδοσιακά ιδανικά του αρσενικού, τα οποία δίνουν έμφαση στη δύναμη και τη σκληρότητα, γεγονός που καταστέλλει άμεσα την ευαίσθητη πλευρά του αρσενικού. Η έκφραση ευαισθησίας μερικές φορές παρεξηγείται και θεωρείται ότι παρεκκλίνει από αυτούς τους κανόνες, με αποτέλεσμα οι άνδρες να κρύβουν τις πιο συναισθηματικές πτυχές τους. Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι πατεράδες που βλέποντας τον μικρό τους γιο να κλαίει του λένε “Εσύ είσαι άντρας, δεν πρέπει να κλαις! Αυτά είναι για τις γυναίκες” ή ακόμη “Τι ευαισθησίες και χαζομάρες… τι θα το κάνω το παιδί μου “ντιντή”; Με αυτή τη λογική οι άντρες μαθαίνουν ότι στη φύση τους δεν χωρούν ευαισθησίες και τρυφερότητες και γίνονται πιο σκληροί.

Ο φόβος της αδυναμιας:

Η κοινωνία μπορεί να θεωρήσει την ευαισθησία των αντρών ως αδυναμία. Το αρσενικό στην αντίληψη της κοινωνίας είναι εκείνο που πολεμάει, που κυνηγάει για να φέρει τροφή στο σπίτι, που χρησιμοποιεί τα χέρια του για να κατασκευάσει ή να επισκευάσει ενώ αντίθετα η γυναίκα είναι η ευάλωτη, αδύναμη φύση που δεν μπορεί να “σταθεί” μόνη της σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Ο φόβος λοιπόν μήπως ο άντρας φανεί ευαίσθητος και τρυφερός ξεκινά από το γεγονός ότι αυτά τα συναισθήματα έχουν μια στερεότυπη εικόνα της αδυναμίας και της τρωτότητας που φαινομενικά χαρακτηρίζει τη γυναίκα, ενώ ο άντρας πρέπει από τη φύση του να είναι αρρενωπός και σκληραγωγημένος.

Ο φόβος της απόρριψης:

Πόσες φορές εμείς οι ίδιες οι γυναίκες δεν αντιδράσαμε αρνητικά στη θέα ενός άντρα που δεν είναι τόσο αρρενωπός χωρίς να είναι ομοφυλόφιλος; “Έλα τώρα, αυτός είναι μετροσέξουαλ” ή “Εγώ θέλω τον άντρα να είναι αρσενικό” λένε αρκετές γυναίκες, όμως ταυτόχρονα παραπονιούνται όταν ψάχνουν την ευαίσθητη πλευρά του και δεν τη βρίσκουν. Οι άνδρες λοιπόν μπορεί να φοβούνται ότι η αποκάλυψη της ευαίσθητης πλευράς τους θα οδηγούσε σε απόρριψη ή θα ξυπνούσε την κριτική διάθεση της συντρόφου τους. Η σκέψη ότι αν εκφράσουν τα συναισθήματά τους, τους κάνει αυτόματα λιγότερο επιθυμητούς ή ανίκανους στα μάτια της συντρόφου τους, τους οδηγεί να κρύψουν τις ευαισθησίες τους και να συμπεριφερθούν με στοργή και φροντίδα.

Το τραύμα από προηγούμενη σχέση:

Πολλές φορές οι άνδρες που έχουν βιώσει έναν άσχημο χωρισμό ή ένα άσχημο διαζύγιο, με δικαστικές διαμάχες και σκληρότητα από την πρώην σύντροφό τους έχουν την τάση να νιώθουν τραυματισμένοι. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι νιώθουν πως ανοίχτηκαν και εμπιστεύτηκαν έναν άνθρωπο που κατέληξε να τους πληγώσει και να τους δημιουργήσει αρνητικά συναισθήματα και αυτό τους ωθεί στο να γίνουν πιο σκληροί στην επόμενη σύντροφό τους. Αυτοί οι άνδρες, αδυνατώντας πλέον να εμπιστευτούν μια καινούρια γυναίκα που θα έρθει στη ζωή τους και θεωρώντας ότι με το να εκφράσουν την ευαίσθητη πλευρά τους γίνονται ευάλωτοι, “ξεγυμνώνονται” και θα πληγωθούν ξανά, μπλοκάρουν την ευαίσθητη πλευρά τους, δείχνουν ένα πιο σκληρό πρόσωπο και εκφράζονται μόνο μέσα από την σεξουαλική τους επιθυμία.

Ο ανταγωνισμός των συντρόφων:

Ένας άντρας θα δείξει πιο εύκολα την σκληρή και αρσενική του πλευρά απέναντι σε μια γυναίκα που είναι αυτάρκης και ανεξάρτητη. Οι άντρες τείνουν να γίνονται προστατευτικοί και τρυφεροί σε γυναίκες που νιώθουν ότι είναι εύθραυστες και τους “έχουν ανάγκη”, καθώς τους ξυπνούν τα πατρικά τους αισθήματα. Αντίθετα, μια γυναίκα περισσότερο χειραφετημένη και ανεξάρτητη πολλές φορές “τρομάζει” τον άντρα με τη δυναμικότητά της και εκείνος με τη σειρά του αισθάνεται ότι πρέπει να την ανταγωνιστεί γιατί, μην ξεχνάμε, αυτός είναι το αρσενικό, αυτός είναι το κυρίαρχο είδος, σύμφωνα με τα στερεότυπα αιώνων.

Το σεξ ως μηχανισμός αντιμετώπισης:

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η απουσία συναισθηματικής έκφρασης και αντίθετα η έμφαση στις σεξουαλικές ορμές μπορεί να είναι ένας μηχανισμός αντιμετώπισης της πίεσης που αισθάνονται οι άνδρες για να αποδείξουν την αρσενική τους φύση. Παράλληλα, οι άνδρες μπορεί να νιώθουν περισσότερο έλεγχο ή αποδοχή όταν εκφράζονται μέσα από τις σωματικές τους επιθυμίες παρά όταν εκφράζουν την ευαίσθητη πλευρά τους, κάτι που φοβούνται πως μπορεί να παρεξηγηθεί και να θεωρηθούν τελικά μαλθακοί ή να απορριφθούν από μια γυναίκα. Στην πραγματικότητα, το στερεότυπο ότι οι άνδρες σκέφτονται μόνο το σεξ αποτελεί λανθασμένη αντίληψη. Οι ορμόνες και ιδιαίτερα η τεστοστερόνη, παίζουν ρόλο στη σεξουαλική επιθυμία τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, αν και τα επίπεδα τεστοστερόνης είναι μεγαλύτερα στον άνδρα. Όμως και η ίδια η κοινωνία ασκεί πίεση στους άνδρες μέσα από τα πρότυπα που προβάλλει, ωθώντας τους άνδρες να τονίζουν και να υπερβάλλουν την ανδρική σεξουαλική επιθυμία, συμβάλλοντας έτσι σε αυτό το στερεότυπο.

Σπάζοντας τις κοινωνικές συμβατικότητες

Η απελευθέρωση από αυτές τις κοινωνικές προσδοκίες απαιτεί μια αλλαγή στις αντιλήψεις και μια αμοιβαία κατανόηση μεταξύ των συντρόφων. Ποια βήματα όμως πρέπει να ακολουθήσουμε για να ενθαρρύνουμε μια σχέση πιο ανοιχτή και συναισθηματικά πλήρη; Η απάντηση έρχεται μέσα από την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης.

Ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης:

Είναι σημαντικό να ενθαρρύνεται η συναισθηματική νοημοσύνη των αγοριών από τη μικρή τους ηλικία, καλλιεργώντας ένα περιβάλλον όπου θα είναι ελεύθερα να εξερευνούν και να κατανοούν τα συναισθήματά τους, λαμβάνοντας αντίστοιχα το παράδειγμα μέσα από την συμπεριφορά του πατέρα απέναντι στη μητέρα. Όταν το παιδί έχει πλέον μετατραπεί σε έναν ενήλικα άντρα, είναι απαραίτητο η σύντροφός του να επιδιώξει την συναισθηματική επικοινωνία, δίνοντας παράλληλα στον άντρα τον απαραίτητο χώρο για να εκφράσει την ευαίσθητη πλευρά του, ενώ ταυτόχρονα θα του εμπνέει εμπιστοσύνη και συναισθηματική ασφάλεια. Ένας άνδρας θα ανοιχτεί πιο εύκολα συναισθηματικά όταν είναι σίγουρος για τα αισθήματα της συντρόφου του.

Επίσης είναι απαραίτητο να τονώνετε την αυτοπεποίθηση του συντρόφου σας και να μην γίνεστε επικριτικές, κάνοντας σχόλια για τον ανδρισμό του ενώ να θυμάστε ότι οποιαδήποτε αναφορά σε προηγούμενες σχέσεις ή οι συγκρίσεις μπορεί να τραυματίσουν ανεπανόρθωτα τη σχέση σας. Τέλος είναι σημαντικό να έχετε υπ’ όψιν σας ότι βγάζοντας τη δική σας ευαίσθητη πλευρά έχετε περισσότερες πιθανότητες να “ξυπνήσετε” την συναισθηματική νοημοσύνη του συντρόφου σας. Δεν έχει σημασία εάν είστε ανεξάρτητη και αυτάρκης, αυτό το γνωρίζετε πολύ καλά οι ίδιες και πρέπει να είστε περήφανες γι’ αυτό. Στον σύντροφό σας χρειάζεται μερικές φορές να γίνετε λίγο “γατούλα”, λίγο πιο εύθραυστη, ώστε να ξετρυπώσετε την γλυκιά και ευαίσθητη πλευρά του.

Σχετικά άρθρα