<p style="text-align: justify;"><span>Aναγνώστριά μας ρωτά: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Ειχα μια σχεση 3 χρονια με πολλη αγαπη αλλα και πολλους τσακωμους. Εκεινος εφυγε καποια στιγμη για αλλη πολη της Ελλαδος λογω δουλειας.  Προσπαθησαμε να ειμαστε μαζι αλλα λογω αποστασης και τσακωμων αποφασισα να χωρισουμε.  Κρατουσαμε ομως συχνη επικοινωνια και οποτε ερχοταν εδω ήταν σαν να είμαστε μαζι. Πριν λιγο καιρο αυτος εκανε αλλη σχεση την οποια μου εκρυψε στην αρχη και συνεχιζε να με προσεγγιζει ερωτικα. Για αυτον τον λογο τσακωθηκαμε και παψαμε να εχουμε συχνη επικοινωνια για καποιους μηνες παροτι μου τηλεφωνησε καποιες φορες με καποιες προφασεις. Πριν λιγο καιρο βρεθηκα στη πολη που μενει. Ειμασταν συνεχεια μαζι το επεδιωκε και εκεινος και εγω μου συμπεριφεροταν γλυκα και εκανε ζηλιες . Καποια στιγμη πηγε να γινει κατι μεταξυ μας αλλα το σταματησε. Του ειπα πως νιωθω για αυτον και οτι τον αγαπαω ακομα αλλα εκεινος ειπε οτι εχει προχωρησει. Πως γινεται να εχει προχωρησει καποιος να συμπεριφερεται ετσι στη πρωην του;</span></p>
<p><em><strong>Ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής, Δημήτρης Κατσαρός απαντά</strong></em></p>
<p><span><img src="/contentfiles/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>
<div dir="ltr">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div dir="ltr"> </div>
<div dir="ltr">Από τον τρόπο που περιγράφετε τη σχέση σας φαίνεται πως είναι ουσιαστική προτεραιότητα για σας να υπάρχει οικειότητα στη σχέση. Μοιάζει να είναι τόσο σημαντικό που φαίνεται με εντυπωσιακό τρόπο όταν περιγράφετε πως "όποτε ερχόταν εδώ ήταν σαν να ήμαστε μαζί". Αυτό μοιάζει σε μένα περισσότερο σαν αποφυγή του αποχωρισμού παρά σαν κάποια δυνατή συνέχεια. Δηλαδή νομίζω ότι αυτός είναι και ο βασικός λόγος που δεν χωρίζετε εξ ολοκλήρου. Είτε ο πρώην σύντροφός σας είτε εσεις, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (π.χ.: "έκανε νέα σχέση χωρίς να μου το πει") δεν θέλετε να δείτε το τέλος. Το αποφεύγετε. Ακόμα και μετά που μάθατε ότι έχει νέα σχέση, ακόμα αναρωτιέστε γι'αυτόν, ακόμα είναι στο νου σας, ακόμα ασχολείστε. Νομίζω ότι αν σε μια συζήτηση αποφασίσετε από κοινού να πάρετε την ευθύνη για το τέλος της σχέσης σας, θα δείτε πραγματικά τί νιώθει ο ένας για τον άλλο και αυτό ίσως είναι που τρομάζει περισσότερο: Ποιός νιώθει πιο δυνατά; Για ποιον είναι πιο εύκολο να ξεπεράσει τον άλλο; Με λίγα λόγια ποιός μένει πίσω; Όλα αυτά τα ερωτήματα μπορούν να αποφευχθούν γιατί δεν βοηθά η απάντησή τους στο στόχο σας: Να νιώσετε ηρεμία, γαλήνη και ισορροπία για να συνεχίσετε τη ζωή σας όπως θέλετε. Οπότε αν βλέπετε ότι αυτή η σχέση δε σας δίνει αυτά που θέλετε, ή σας δίνει πράγματα με πιο μεγάλο κόστος απ'όσο αντέχετε είναι σαφές ότι πρέπει να αναλάβετε την πρωτοβουλία να τελειώσετε το όποιο θέμα παραμένει μεταίωρο, χωρίς εξήγηση και χωρίς ικανοποίηση. Προστατεύστε τον εαυτό σας.</div>
<div class="yj6qo ajU">
<div id=":16i" class="ajR" data-tooltip="Εμφάνιση περιεχομένου που έχει περικοπεί"><img class="ajT" src="https://ssl.gstatic.com/ui/v1/icons/mail/images/cleardot.gif" alt="" /></div>
</div>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>