Σαδισμός στο σεξ: Γιατί βρίσκουν ικανοποίηση στον πόνο;

<p>ΣΑΔΙΣΜΟΣ</p>
<p>Ο σεξουαλικός σαδισμός πήρε το όνομά του από το Γάλλο συγγραφέα του 18ου αιώνα Marquis de Sade, ο οποίος είχε φυλακιστεί πολλές φορές για βίαιες σεξου­αλικές συμπεριφορές εναντίον γυναικών.</p>
<p><em>Κλινική περιγραφή.</em> Ο σεξουαλικός σαδισμός είναι η κατάσταση εκείνη κατά την οποία ένα άτομο προσπορίζεται σεξουαλική ικανοποίηση κάνοντας την ερωτική του σύντροφο να υποφέρει σωματικά ή ψυχικά. Η παραφιλία αυτή απαντάται σχε­δόν αποκλειστικά σε άνδρες. Μερικά άτομα περιορίζονται μόνο σε φαντασιώσεις σαδιστικού περιεχομένου κατά τη σεξουαλική πράξη, άλλα όμως κάνουν πράξεις τις φαντασιώσεις αυτές, είτε με γυναίκες που -κατά κάποιο τρόπο- συναινούν (μπορεί να εμφανίζουν μαζοχισμό), είτε με θύματα χωρίς τη θέλησή τους. Σε όλες πάντως τις περιπτώσεις, η σεξουαλική διέγερση προκαλείται από το ότι το θύμα υποφέρει.</p>
<p>Οι σεξουαλικές φαντασιώσεις ή πράξεις μπορεί να περιλαμβάνουν τσιμπήματα στο θύμα, δαγκώματα, τρυπήματα με βελόνες, καψίματα ή άλλους τραυματισμούς, βιασμούς, στραγγαλισμούς ή ακόμα και φόνο. Και όλα αυτά μέσα σε ένα ψυχολο­γικό κλίμα υπεροχής του δράστη απέναντι στο θύμα. Αν και οι σαδιστικές φαντα­σιώσεις αρχίζουν συνήθως από την παιδική ηλικία, η έναρξη των σαδιστικών πρα­κτικών ποικίλλει, με συχνότερη έναρξη συνήθως στην αρχή της ενήλικης ζωής. Η πορεία της κατάστασης είναι χρονία. Οταν ο σεξουαλικός σαδισμός είναι σοβαρός και κυρίως όταν συνοδεύεται από αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας, τότε μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρό τραυματισμό ή και φόνο του θύματος. Σε αυτές τις σοβαρές περιπτώσεις, πολλές φορές από τη λήψη του ιστορικού προ­κύπτουν πληροφορίες για κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, σεξουαλική κακοποίηση στην παιδική ηλικία, παθολογικές σχέσεις, ορμονικές ή ψυχικές διαταραχές.</p>
<p><em>Διάγνωοη.</em> To ICD-10 (WHO 1992) ορίζει το σαδισμό ως «προτίμηση για σεξουαλική δραστηριότητα που περιλαμβάνει δέσιμο, πόνο ή κακοποίηση». Τα κριτήρια του DSM-IV για την εν λόγω παραφιλία φαίνονται στον πίνακα <em>6.6.</em></p>
<p><strong>ΠΙΝΑΚΑΣ 6.6. </strong>Διαγνωστικά κριτήρια σεξουαλικού σαδισμού</p>
<ol>
<li>Για περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών επαναλαμβανόμενες, έντονες, σεξουαλικά διεγερτικές φαντασιώσεις, σεξουαλικές παρορμήσεις ή συμπεριφορές, που περιλαμβάνουν την πράξη (πραγματικά, όχι προ­σποίηση), κατά την οποία το θύμα υποφέρει ψυχολογικά ή σωματικά (συμπεριλαμβάνεται ο εξευτελι- σμός) και αυτό προκαλεί σεξουαλική διέγερση στο άτομο (θύτη)</li>
<li>Οι φαντασιώσεις, παρορμήσεις ή συμπεριφορές προκαλούν σημαντική δυσφορία ή μείωση της κοι­νωνικής, επαγγελματικής ή άλλης περιοχής της λειτουργικότητας του ατόμου</li>
</ol>
<p> Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για την επικράτηση του σαδισμού. Οι Crepault 8. Couture, μελετώντας άνδρες γενικού πληθυσμού, βρή­καν ότι το 15% είχαν φαντασιώσεις κακοποίησης γυναίκας και το 10,7% φαντα­σιώσεις να κτυπούν γυναίκα. Οι Arndt et al αναφέρουν ότι το 1 /3 των γυναικών και το 1/2 των ανδρών του δείγματός τους είχαν σεξουαλικές φαντασιώσεις να δένουν τον/τη σύντροφό τους, χωρίς ωστόσο να προσδιορίζουν αν οι συμπερι­φορές αυτές αφορούσαν προτίμηση ή απλώς αποτελούσαν μέρος ενός φάσματος σεξουαλικών δραστηριοτήτων που μπορούν μερικές φορές να συμβούν. Άλλη μελέτη βρήκε ότι το 5% των ανδρών και το 2% των γυναικών του δείγματός της ανέφεραν προσπορισμό σεξουαλικής ικανοποίησης με την πρόκληση πόνου.</p>
<p style="text-align: justify;">Πολλοί κλινικοί θεωρούν το σαδισμό και το μαζοχισμό ως συμπληρωματικές διαταραχές. Η παρατήρηση ότι τα άτομα με μαζοχιστικές έχουν συγχρόνως και σαδιστικές φαντασιώσεις ενισχύει την ως άνω άποψη  Σε ένα δείγμα σαδομαζο- χιστών από τη Γερμανία, βρέθηκε ότι στο 29% υπήρχε εναλλαγή μεταξύ κυριαρχι­κού και υποτακτικού ρόλου.</p>
<p style="text-align: justify;">Eνδιαφέροντα είναι τα ευρήματα συνύπαρξης σεξουαλικού σαδισμού και άλλων παραφιλιών. Οι Abel et al βρήκαν ότι το 18% των σαδιστών ήταν επίσης και μαζοχιστές, το 46% είχε διαπράξει βιασμό, το 21% επιδειξιμανία, το 25% ηδονο­βλεψία και το 30% παιδοφιλική δραστηριότητα.</p>
<p style="text-align: justify;">Eνδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα από στοιχεία που συλλέχθηκαν από τα αρχεία του FBI και αφορούν ακραίες μορφές σεξουαλικού σαδισμού  Βρέθηκε ότι η πλειονότητα ήταν λευκοί, σχεδόν οι μισοί ήταν έγγαμοι, το 43% είχε ιστορικό ομοφυλόφιλης εμπειρίας, στο 20% συνυπήρχε άλλη παραφιλία, σχεδόν οι μισοί είχαν γονείς με διαταραγμένες σχέσεις ή διαζύγιο, το 23% ανέφερε σωματική και το 20% σεξουαλική κακοποίηση κατά την παιδική ηλικία. Σχεδόν όλοι είχαν προ­σχεδιάσει το έγκλημα. Η κατακράτηση του θύματος για πάνω από 24 ώρες ήταν συνήθης και συνδυαζόταν με δέσιμο, κάλυψη των ματιών ή απειλή με όπλο. Η σεξουαλική δραστηριότητα περιελάμβανε δέσιμο, πρωκτική και στοματική πράξη και εισαγωγή ξένων σωμάτων. Το 73% των θυμάτων θανατώνονταν. Περισσότεροι από τους μισούς δράστες κατέγραφαν τη δραστηριότητά τους σε ημερολόγια, κασετόφωνο, βιντεοταινία, φωτογραφίες ή σκίτσα. Το 40% κρατούσε στην κατο­χή του ένα αντικείμενο του θύματος. Οι Dietz et al παρατήρησαν ότι όλοι οι σαδιστές παραπτωματίες εμφάνιζαν ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά στην προσωπι­κότητά τους και το 40% είχαν ιστορικό χρήσης εθιστικών ουσιών, άλλων εκτός του αλκοόλ. Ακόμα, ο Brittain βρήκε ότι το 40% είχαν ψυχοπαθητική προσωπικότη­τα. Οα πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι αν και τα ευρήματα αυτά από τα αρχεία του FBI είναι εντυπωσιακά, ένα τέτοιο δείγμα δεν μπορεί με κανένα τρόπο να θεω­ρηθεί αντιπροσωπευτικό του σαδιστικού πληθυσμού.</p>
<p style="text-align: justify;"><em>Αιτιοlογία.</em> Πολλές υποθέσεις έχουν διατυπωθεί στα πλαίσια της ψυχαναλυτικής θεωρίας. Ο ίδιος ο S. Freud<sup>39</sup> φαίνεται να προβληματίστηκε αρκετά για τη δια­σύνδεση σεξουαλικότητας και επιθετικότητας και τελικά υπέθεσε ότι ο σαδισμός συνδέεται με το ένστικτο του θανάτου. Αυτό όμως δεν μπορεί να ερμηνεύσει γιατί κάποιοι αναπτύσσουν σαδισμό και κάποιοι άλλοι όχι ούτε γιατί σε άλλους η επι­θετικότητα κατευθύνεται προς τα έξω (σαδισμός), ενώ σε άλλους προς τα έσω (μαζοχισμός).</p>
<p style="text-align: justify;">Οι συμπεριφορικές απόψεις σχετίζονται περισσότερο με προσπάθειες τροπο­ποίησης του σαδισμού παρά με αιτιολογικές ερμηνείες.</p>
<p style="text-align: justify;">Από οργανικής πλευράς, το ενδιαφέρον των μελετητών επικεντρώθηκε στις ορμόνες και ιδιαίτερα στην τεστοστερόνη, χωρίς ωστόσο να υπάρξουν θετικά ευρήματα. Ακόμα, κάποιες εργασίες αναφέρουν την παρουσία χρωμοσωμιακών ανωμαλιών στα άτομα με σαδισμό, αλλά τα ευρήματα αυτά δεν επιβεβαιώθηκαν από άλλες μελέτες.</p>

Σχετικά άρθρα