Σκέψεις που μας προκαλούν άγχος: Πώς πρέπει να τις διαχειριζόμαστε;

Πριν λίγες βδομάδες με αφορμή ένα άρθρο που διάβαζα για τις ψυχικές διαταραχές, ξαφνικά ένιωσα έντονο άγχος ότι μπορεί να το πάθω και άρχισα να σκέφτομαι πώς θα ήταν αν το πάθαινα. Αυτό φυσικά μου δημιούργησε τεράστιο άγχος για λίγες μέρες (ταχυκαρδία, αϋπνία, σφίξιμο στο στομάχι). Ύστερα προσπάθησα να το αντιμετωπίσω και να εξηγήσω στον εαυτό μου ότι αυτό είναι παράλογο. Το άγχος έφυγε, αλλά μείνανε διάφορες σκέψεις: Να νομίζω ότι ακόμα δεν είμαι τελείως καλά, να έχω ένα αρνητικό συναίσθημα και να μένω χαμένη στις σκέψεις μου, το οποίο με άγχωνε και ξαναγυρνούσα στην αρχική ιδέα ότι έχω κάτι. Ένας φαύλος κύκλος δηλαδή.

Τώρα τελευταία με πιάνει σε κάποιες στιγμές, λέω στον εαυτό μου ότι «είσαι καλά» και ύστερα νιώθω καλά, απλά κάθε μέρα που ξυπνάω και καταλαβαίνω ότι αυτή η σκέψη δεν έχει φύγει τελείως, απογοητεύομαι και νιώθω ότι δεν θα φύγει ποτέ. Η ερώτηση μου είναι: πρέπει απλά να αγνοήσω τη σκέψη ή να την αντιμετωπίσω; Προσπάθησα να την αντιμετωπίσω, αλλά δεν φαίνεται να έφυγε. Χρειάζεται μήπως χρόνο; Ίσως και ‘γω τη σκέφτομαι και ξαναέρχεται.

Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Τιτίκα Μητσοπούλου, Ψυχολόγος, Msc. Κοινωνικής Ψυχιατρικής – Παιδοψυχιατρικής, υπ.Δρ Ιατρικής, Παν/μιο Ιωαννίνων, www.anxietycontrol.gr, https://el-gr.facebook.com/anxietycontrol

Όπως περιγράφετε, διαβάσατε κάτι και αυτό σας άγχωσε, γιατί μπήκατε στη διαδικασία «να το πάρετε προσωπικά». Ίσως λοιπόν μείνατε για περισσότερο χρόνο στη σκέψη και στο αγχογόνο συναίσθημα που σας δημιουργήθηκε και επεκτείνατε το άγχος σας με το να φαντάζεστε πώς θα νιώθατε αν αυτό συνέβαινε σε εσάς. Το ότι αντιληφθήκατε ότι μια τέτοια ενασχόληση είναι παράλογη και τη διακόψατε ήταν πολύ σημαντικό γι’ αυτό και ατόνησε το δυσφορικό συναίσθημα, τα σωματικά συμπτώματα και πραγματικά τα καταφέρατε.

Οι σκέψεις τις περισσότερες φορές δεν ελέγχονται, ημερησίως είναι χιλιάδες και πολλές από αυτές είναι αγχογόνες και αρνητικές. Μην τους δίνετε παραπάνω χώρο! Πιο συγκεκριμένα, το να «στρέφεται τα μάτια σας στο μυαλό σας» και να αναρωτιέστε τι σκέφτεστε και γιατί – δεν βοηθά. Προσπαθήστε να αγνοείτε τη σκέψη και να μην τσεκάρετε αν είναι παρούσα ή όχι. Όταν αντιλαμβάνεστε ότι είναι εκεί απλά μη δίνετε σημασία, συνεχίστε να κάνετε ότι κάνατε και μην αλλάξετε τις συνήθειες ή τις συμπεριφορές σας.

Όσο πιο επιτυχημένα καταφέρνετε να την αφήνετε απλά να υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού σας και να μην την επεξεργάζεστε τόσο πιο επιτυχημένα την αντιμετωπίζετε και περνώντας ο χρόνος θα πάψει να σας ενοχλεί. Αν ενώ έχει ατονήσει σε ένταση και συχνότητα, επανεμφανίζεται για στιγμές, μην «τσιμπάτε» και μην απογοητεύεστε. Αφήστε την ήσυχη και θα σας αφήσει.

Σχετικά άρθρα