Είμαι 17 χρόνων και μετακόμισα σε νέα πόλη πριν από δύο χρόνια περίπου. Πίσω στην Α πόλη, άφησα μια πάρα πολύ καλή φίλη η οποία στην πορεία μου γύρισε την πλάτη. Ωστόσο εμένα ο προβληματισμός μου είναι άλλος… Eδώ στην Β πόλη που ήρθα μετά από πολλές δυσκολίες και εμπόδια με “έβαλαν” στην παρέα τους κάποια κορίτσια. Μετά από καιρό έμεινα μόνο με μια από τις κοπέλες που θα έλεγα ότι ταιριάζαμε πιο πολύ. Όμως η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν την ένιωθα φίλη, ότι δηλαδή μπορώ να ζητήσω συμβουλές ή βοήθεια γιατί γενικά ήταν πολύ επιρρεπής σε καταχρήσεις και φθηνές επιλογές τόσο στο κομμάτι των σχέσεων όσο και των εξόδων. Πίσω από αυτή την κοπέλα υπάρχει η μητέρα της η οποία την έχει θεοποιήσει σε άρρωστο βαθμό και τέλος πάντων η κοπέλα αυτή δεν ήθελε φίλες αλλά θαυμάστριες. Εγώ προσπάθησα να της βάλω μυαλό και να την βοηθήσω να βγάλει τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα της… Τη στήριξα σε πάρα πολύ δύσκολες στιγμές γιατί ένιωθα αυτήν την “υποχρέωση” να την βοηθήσω.
Μαζί με τις φήμες που έβγαιναν για εκείνη με “έπαιρνε και μένα η μπάλα”.
Εδώ και 6 μήνες έχει αρχίσει να κάνει παρέα με μια άλλη κοπέλα που ήταν μαζί από το δημοτικό ωστόσο είχαν να μιλήσουν πολλά χρόνια. Η άλλη κοπέλα προφανώς στην αρχή μου έκανε επιθέσεις γιατί την ήθελε αποκλειστικά δική της. Μίλησα με την φίλη μου 2-3 φορές ανοιχτά για αυτό το θέμα και όλο έδειχνε σοκαρισμένη, συνέχιζε την παρέα μαζί της. Άλλοι στενοί μας φίλοι με χαρακτήριζαν ως το “σκυλάκι” της και ότι η συγκεκριμένη θέλει μόνο προσοχή. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν ένα βράδυ που είχαμε βγει και σε μια διαφωνία για κάτι ασήμαντο γύρισε και μου είπε: “Εσύ πότε με στήριξες;” Έπαθα σοκ και συνέχισε φέρνοντας ένα παράδειγμα της δικής της ένδειξης φιλίας σε ένα θέμα σχέσης που απλά αναφέρθηκε μεταξύ φίλων. Αυτή το χρησιμοποίησε ως δικαιολογία. Εγώ άλλαξα την στάση μου απέναντι της αλλά εξακολουθούμε να κάνουμε παρέα. Βγαίνει με την άλλη περισσότερο και κρυφά πολλές φορές.
Όπως είπα στην αρχή δεν την ένιωθα ποτέ κολλητή, και πιστεύω είναι θέμα εγωισμού και αξιοπρέπειας πιο πολύ αλλά προφανώς με ενοχλεί όλο αυτό. Να της μιλήσω υπενθυμίζοντας που την στήριξα ή απλά να απομακρυνθώ; Από την άλλη δυστυχώς αν και δεν εκμυστηρευόμουν πολλά πράγματα ξέρει αρκετά και το τελευταίο που θέλω αυτήν τη χρονιά είναι αυτά να διαρρεύσουν. Οποιαδήποτε συμβουλή θα είναι σωτηρία.
Στο ερώτημά σας απάντησε η Ψυχολόγος, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας Άση Μπουμπαλίκη
Σε μία ιδιαίτερη και ευαίσθητη ηλικία της ζωής σου έκανες μία μεγάλη αλλαγή, τη μετακόμιση σε μία άλλη πόλη. Όσο απλό και εάν ακούγεται, ήταν μία πολύ μεγάλη αλλαγή για εσένα. Άλλαξε η καθημερινότητα σου, σε όλα τα επίπεδα. Άλλαξε ο τόπος σου, ο χώρος σου, οι συνήθειες σου, οι φιλίες σου. Θα πρέπει λοιπόν να σου αναγνωριστεί σε αυτό το σημείο ότι σε μία τόσο μεγάλη αλλαγή εσύ κατάφερες μετά από πολλές δυσκολίες, όπως αναφέρεις, να βρεις τις ισορροπίες σου και να κάνεις μία καινούρια αρχή σε όλα τα επίπεδα.
Σχετικά με τον προβληματισμό σου για τη φίλη σου, φαίνεται ότι εσύ ήσουν πάντα δίπλα της, πάντα εκεί για εκείνη,υπήρξες αληθινή φίλη και όχι θαυμάστρια όπως εκείνη προφανώς είχε συνηθίσει. Οπότε και έχει αδυναμία να αναγνωρίσει τι πραγματικά της πρόσφερες. Η συμπεριφορά της αυτή σε έχει αναστατώσει, ίσως και πληγώσει.
Αυτό που θα σε συμβούλευα είναι το εξής: εάν νιώθεις ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος θέλεις να είναι στη ζωή σου και είναι σημαντικός για εσένα, καλό θα ήταν να κάνεις μία ανοιχτή συζήτηση μαζί της λέγοντας τις όλες σου τις σκέψεις και τα συναισθήματα. Σε περίπτωση που έχεις νιώσει ότι αυτός ο άνθρωπος δεν σου ταιριάζει και δεν έχεις τι να μοιραστείς μαζί της γιατί δεν υπάρχει κοινός κώδικας επικοινωνίας, μπορείς σιγά σιγά να ξεκόψεις από την παρέα χωρίς να αναφέρεις τίποτα.
Πού ξέρεις… Μπορεί τότε εκείνη να θελήσει να σε προσεγγίσει. Και σε αυτήν την περίπτωση, θα σκεφτείς πώς θα θέλεις να πράξεις.
Άση Μπουμπαλίκη
Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
698 662 66 16
