Επικοινωνία στη σχέση και όρια: «Εάν με φλερτάρουν, πρέπει να το πω στον σύντροφό μου;»

Ήθελα να σας ρωτήσω για ένα θέμα που με απασχολεί τα τελευταία χρόνια στις σχέσεις μου. Τι πρέπει και τι όχι να μοιραζόμαστε με τον σύντροφό μας όσον αφορά τις ανάρμοστες ή τις πιθανώς «προσελκυστικές» συμπεριφορές από άτομα του περιβάλλοντός μας με τα όποια ερχόμαστε σε άμεση επαφή; Για παράδειγμα, εάν στη σχολή μου έρθει ένα άτομο του αλλού φύλου και προσπαθήσει να μου ξεκουμπώσει τη ζακέτα ή με πάρει αγκαλιά χωρίς να δώσω εγώ κάποιο δικαίωμα, το μοιράζομαι με τον σύντροφό μου ή όχι; Εάν θέλω να διατηρήσω μια ειλικρινή, αλλά και υγιή σχέση, τέτοιου είδους συμπεριφορές τίς μοιράζομαι ή απλά τις αντιμετωπίζω μονή μου και προχωρώ χωρίς να χρειάζεται να τα μάθει το αγόρι μου; Ποια είναι τα όρια στο τι μοιράζομαι και τι όχι χωρίς να «κοροϊδεύω» τον άλλον επειδή αποκρύπτω πληροφορίες;

Στο ερώτημα απαντά η Ψυχολόγος Γεωργία Καλτσίδου:

Αγαπητή αναγνώστρια,

Σας απασχολεί το θέμα της διαφάνειας στις συντροφικές σχέσεις όταν πρόκειται για γεγονότα που συμβαίνουν στη μέρα σας και συναισθήματα που γεννιούνται από τις επαφές σας με άτομα του άλλου φύλου που εμπεριέχουν μία ερωτική ατμόσφαιρα. Από την αρχή του μηνύματος σας ξεκινάτε με το ερώτημα «τι πρέπει…», έπειτα χαρακτηρίζετε «ανάρμοστες» τις συμπεριφορές αυτές. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει μέσα σας κάποια εσωτερική σας φωνή που θεωρεί μη αποδεκτές αυτές τις «συμπεριφορές». Επίσης, τις περιγράφετε «προσελκυστικές» και αναρωτιέμαι αν υπάρχει και κάποια έλξη μέσα σας προς τα άτομα που σας φλερτάρουν.

Το ερώτημά σας, στα δικά μου μάτια, αν και είναι γενικό, αντικατοπτρίζει μία αντίθεση ανάμεσα στο πώς «πρέπει» να είστε ή να νιώθετε, όντας σε σχέση, και στο πώς πραγματικά εκείνη τη στιγμή νιώθετε με το φλερτ κάποιου άντρα, ακόμη κι αν εσείς δεν δώσατε κάποιο δικαίωμα. Προκύπτει, λοιπόν, κάποια αμφιβολία μέσα σας αν είναι εντάξει να μην μοιραστείτε αυτά τα περιστατικά με τον σύντροφό σας ή αν πρέπει να τα μοιραστείτε προκειμένου να έχετε μία ειλικρινή, υγιή σχέση. Μοιάζει σαν να είναι κριτήριο υγείας και ειλικρίνειας στη σχέση το αν θα μοιραστείτε αυτές τις πληροφορίες με τον σύντροφό σας.

Σε γενικές γραμμές, δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος γενικός κανόνας που επιβάλλει ποια πράγματα μοιράζονται οι άνθρωποι με τον σύντροφο τους και ποια όχι. Απ’ όλα όσα συμβαίνουν στη μέρα ενός ανθρώπου επιλέγει για κάποιους λόγους να μοιραστεί ή όχι κάποια γεγονότα και με ποιον. Τα όρια του τι μοιράζομαι προκειμένου να διαφυλάξω τη σχέση μου, αλλά και τον εαυτό μου, είναι προσωπικά.

Η πρότασή μου είναι να στραφείτε μέσα σας και να αναρωτηθείτε ανοιχτά για ποιον λόγο θα λέγατε στο σύντροφό σας ένα περιστατικό όπως αυτό που περιγράψατε και για ποιον λόγο δε θα το λέγατε. Καθώς είναι κάτι που σας προβληματίζει, όπως είπατε, με όλες σας τις σχέσεις τον τελευταίο καιρό, η επεξεργασία αυτού του θέματος μέσα σε κάποια ψυχοθεραπευτική σχέση πιθανόν να είναι βοηθητική για να φωτίσετε όλες τις πλευρές του ζητήματος.

Ελπίζω να σας βοήθησα.

Γεωργία Καλτσίδου
Ψυχολόγος
Ειδίκευση στην Κλινική & Κοινωνική Ψυχολογία Εξαρτήσεων & Ψυχοκοινωνικών Προβλημάτων
[email protected]
697-3502573

Σχετικά άρθρα