Είμαι 14,5. Εδώ και 1,5 χρόνο έχω μετακομίσει στο Βέλγιο και μπορώ να πω ότι 1.5 χρόνο τώρα δεν είμαι καλά… νιώθω ότι κανείς δεν με καταλαβαίνει, όλοι οι φίλοι μου στην Ελλάδα με έχουν ξεχάσει και δεν με ρωτάνε καθόλου πώς είμαι… Μόνο με έναν φίλο συνεχίζουμε και είμαστε όπως ήμασταν και πριν από 1,5 χρόνο. Λοιπόν στο Βέλγιο εδώ και 1,5 χρόνο δεν θέλω να κάνω τίποτα αλλά θέλω να κάθομαι στον καναπέ ή στο κρεβάτι μου και να είμαι στο λάπτοπ, στο κινητό ή στην κονσόλα μου .

Παίζω μπάσκετ σε μια ομάδα αλλά δεν νιώθω ευπρόσδεκτος εκεί γιατί τα παιδιά δεν με αφήνουν να κάνω τα πράγματα που έμαθα στην Ελλάδα και μερικές φόρες βαριέμαι πολύ να πάω στις προπονήσεις , στο σχολείο πέρσι ήμουν πολύ καλύτερα από φέτος και επίσης όταν ήμουν στην Ελλάδα έτρωγα φυσιολογικά δεν είχα κάποιο πρόβλημα , ενώ τώρα αυτόν τον μήνα δεν έχω πολλή όρεξη για να φάω, κοιμάμαι αργά το βράδυ και ξυπνάω κάθε μέρα στις 7 το πρωί εκτός τα Σαββατοκύριακα. Αλλά τα απογεύματα μετά το σχολείο θέλω να κοιμηθώ γιατί νιώθω πολύ κουρασμένος…
Μπορείτε να με βοηθήσετε;
Ευχαριστώ

Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος Μάριος Παππάς

Αυτό που θα ήθελα να σου πω είναι πως αυτή η μετακόμιση και η αλλαγή στη ζώη σου ήρθε σε μια μεταβατική φάση της ζωή σου καθώς συμπίμπει με την εφηβεία σου.Φαντάζομαι πως η μετακόμιση αυτή για το Βέλγιο έγινε μαζί με την οικογένεια σου.Το έχεις συζητήσει καθόλου μαζί τους όλο αυτό που περνάς και επίσης σε είχαν προετοιμάσει κατάλληλα για αυτή την αλλαγή;Ίσως να μπορούσαν και εκείνοι να σε βοηθήσουν σε όλο αυτό.Η αλήθεια είναι πως βάση ερευνών μια μετακόμιση σε αυτήν την ηλικία έχει αρνητική επίδραση καθώς τα παιδιά στην ηλικία σου επιζητούν την ένταξη τους σε μια ομάδα συνομηλίκων ώστε σιγά σιγά να διαμορφώσουν τη δική τους ταυτότητα.Το ότι έχει διακοπεί η επικοινωνία σου με τους φίλους σου, πλην ενός, μεγενθύνει το πρόβλημα αυτή τη στιγμή.

Σκέφτομαι τι άλλες δραστηριότητες έκανες στην Ελλάδα που θα μπορούσες σταδιακά να τις εντάξεις στο πρόγραμμα σου ώστε να έρθεις σε επαφή και με άλλα παιδιά της ηλικίας σου;Το ότι παίζεις μπάσκετ είναι πολύ θετικό και ίσως θα έπρεπε σε αυτήν τη φάση να κάνεις μια προσπάθεια να μπεις στη φιλοσοφία της ομάδας που είσαι εκεί,ώστε να κερδίσεις πιο εύκολα την αποδοχή τους,καθώς νομίζω πως δεν είναι ότι δεν είσαι ευπρόσδεκτος,απλά λειτουργείς διαφορετικά από εκείνους σε αυτόν τον τομέα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν σε αποδέχονται σαν άτομο.

Αν βλέπεις ότι τα συμπτώματα που μου περιγράφεις επιμένουν θα πρέπει να το συζητήσεις με την οικογένεια σου ώστε να συζητήσεις αναλυτικά με κάποιον ψυχολόγο τι σε απασχολεί,να φτιάξετε ένα πρόγραμμα καθημερινότητας με ευχάριστες δραστηριότητες για σένα..