Ζήλεια, κόμπλεξ και χαμηλή αυτοεκτίμηση: Πώς να πιστέψω στον εαυτό μου;

Είμαι ένα κορίτσι που είναι εσωστρεφές, δεν δίνει σημασία σε αγόρια ή το ποσό ελκυστικά είναι αλλά κορίτσια στο δρόμο αλλά πάντα είχα ένα κόμπλεξ με τη ξαδέρφη μου κυρίως για λόγους εμφανισιακούς πιο παλιά, για παράδειγμα πέρσι το 2017 ήμουν στα 1.60 με 60 κιλά να σημειωθεί ότι από ομορφιά δεν απέχουμε το θέμα μου πάντα ήταν τα κιλά και ότι ήταν πιο ψηλή, εφόσον το ύψος δεν μπορώ να το αλλάξω είπα να χάσω κάποια περιττά κιλά αρχικά για εμένα όμως μετά μεσολάβησαν και άλλα έχασα 7 κιλά πλέον είμαι 1.60 και 53 κιλά, νιώθω καλά με τον εαυτό μου είμαι και πιο αδύνατη και από τη ξαδέρφη μου τώρα πια μα αυτό δεν μου αρκεί….
Η ξαδέρφη μου δεν ξέρω εάν με φθόνησε ποτέ είτε για τους βαθμούς (είμαι καλύτερη μαθήτρια) είτε για την προσωπικότητα μου…. Αλλά εγώ τώρα πια γιατί πιο παλιά δεν ζήλευα δεν ξέρω γιατί υποθέτω ότι είναι ανταγωνισμός ανάμεσα σε γυναίκες από την δική μου πλευρά δεν ξέρω εάν και από τη δική της… Μα αυτό που πραγματικά ζηλεύω και τώρα πια το έχω καταλάβει είναι το γεγονός ότι είναι ευαίσθητη… Η αγάπη που δείχνει προς τα παιδιά ή πάντα καλή διάθεση της… Εγώ είμαι πιο κλειστή πιο σοβαρή πιο μουντρούχα δεν μπορώ να το εξηγήσω απλά σκέφτομαι ότι πάντα θα είναι πιο πάνω από εμένα ακόμα και αν έχω την αγάπη της οικογένειας ακόμη και αν έχω καλύτερο σώμα, καλύτερους βαθμούς, καλύτερη οικογενειακή κατάσταση, καλύτερο σπίτι… Δεν θέλω να ζηλεύω. Δεν μου αρέσει. Απλά ξέρω ότι όλο αυτό είναι παράλογο και δεν έχω λόγο αλλά δεν ξέρω τι άλλο να κάνω.
Χρειάζομαι μια συμβουλή!

Η απάντηση του ειδικού στο ερώτημά σας

Αγαπητή φίλη,
Κατανοώ το πώς νιώθεις και εν μέρει είναι λογικό όλο αυτό που περιγράφεις, αφού στην ηλικιακή περίοδο της εφηβείας, τα αγόρια και τα κορίτσια ψάχνουν να βρουν ποιοι είναι και να χτίσουν τις δικές τους ταυτότητες είτε μέσα από τη σύγκριση με τους άλλους είτε μέσα από την μίμηση.
Ακριβώς εδώ είναι το λεπτό σημείο, γιατί ότι χτιστεί στην εφηβεία δύσκολα θα… ξεχτιστεί μετά. Καλά κάνεις και λες ότι δεν θέλεις να ζηλεύεις και ότι δεν σου αρέσει, αν ζηλεύεις, η ζήλια είναι αρνητικό συναίσθημα, έτσι κι αλλιώς, και τα αρνητικά συναισθήματα δεν βοηθάνε σε καμία περίπτωση. Το κλειδί όχι μόνο για να μη ζηλεύεις, αλλά και για όλη την ζωή σου είναι η ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ.
Που σημαίνει ότι πιστεύεις και εκτιμάς τον εαυτό σου για αυτό που είναι και προσπαθείς ταυτόχρονα να τον βελτιώνεις εκεί που χρειάζεσαι βελτίωση, χωρίς να μπαίνεις στη διαδικασία της σύγκρισης με τους άλλους, όποιοι κι αν είναι αυτοί.

Ευάγγελος Κουσιάδης
Bsc, SGIP, Rsci, MBPsS
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας-Ψυχοθεραπευτής-Συγγραφέας
www.kousiadis.gr
[email protected]

Σχετικά άρθρα