Χθες χτύπησε το πρώτο κουδούνι στα σχολεία όλης της χώρας. Τι σημαίνει αυτό; Ξεκινάνε και πάλι τα σχολεία, με χαρά αλλά και με άγχος. Και αν αγχώνεται ένα παιδί που δεν αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες, τι συμβαίνει άραγε σε έναν μαθητή με δυσλεξία; Πώς βιώνει την πρώτη μέρα του σχολείου; Πώς βλέπει το σχολείο; Πόσο βαρύ είναι το φορτίο που κουβαλάει και δεν μπορούν οι υπόλοιποι να κατανοήσουν;
Οι σκέψεις αυτές αποτυπώνονται σε μια συγκλονιστική ανάρτηση του αργυρού Ολυμπιονίκη του Ρίου Σπύρου Γιαννιώτη. Την ανέβασε στο Instagram και ευτυχώς έγινε viral! Αυτό που συγκλονίζει περισσότερο είναι ο τρόπος που υπογράφει: “Από ένα δυσλεκτικό που ακόμα και τώρα που γράφει αγχώνεται αν θα κάνει λάθη, αλλά τα γράφει γιατί είναι ένας καθημερινός αγώνας με ένα νικητή”.
“Αν δεν ήμουν δυσλεκτικός δε θα είχα φτάσει εδώ που είμαι”
Όπως έγραψε, πάντα τέτοια εποχή ένιωθε ένα κόμπο στο στομάχι, αντιμετώπιζε το σχολείο ως ένα… βουνό… Φοβόταν πως τα άλλα παιδιά θα τον πουν αγράμματο. “Ήθελα να είμαι καλός μαθητής και δεν μπορούσα“, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η… πάλη του να διαβάσει…
Αυτή τη στιγμή δεν θα την ξεχάσω ποτέ: να κυλάει ένα δάκρυ στο βιβλίο, να προσπαθώ να διαβάσω και τα μάτια μου θολά…
Ο Σπύρος Γιαννιώτης μοιράστηκε αυτήν την εμπειρία του καθώς δεν θέλει κανένα παιδί να νιώσει αυτά που ένιωσε εκείνος στο σχολείο…
Ένα σπουδαίο “μάθημα” που θα κατανοήσουν απολύτως όσοι έχουν δυσλεξία και θα συγκινήσει όσους δεν έχουν…
Δείτε την ανάρτησή του:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
«Είμαι δυσλεκτικός»: ένα συγκινητικό βίντεο για τις μαθησιακές δυσκολίες
