Είμαι από την Κύπρο αλλά η καταγωγή μου είναι από Ρουμανία. Οι γονείς μου χώρισαν και η μητέρα μου ήρθε στην Κύπρο όταν ήμουν 6 ετών αφού γνώρισε έναν καινούριο άντρα και πλέον πατέρα μου. Ζούμε κάτω από την ίδια στέγη εδώ και 10 χρόνια με τα ετεροθαλή αδέρφια μου.
Δεν μου έχουν φερθεί ωραία ούτε και άσχημα όμως. Τώρα τελευταία όλο τσακώνονται και πιθανόν εγώ θα πρέπει να διαλέξω αν θα πάω με τη μητέρα μου ή αν θα μείνω εδώ με τον “πατέρα” μου;
Στο ερώτημά σας απάντησε η ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια Κατερίνα Βασιλείου
Αγαπητή αναγνώστρια,
Μοιάζει να σε αγχώνει αρκετά η παρούσα οικογενειακή ατμόσφαιρα και να νιώθεις ανασφάλεια σχετικά με το μέλλον της οικογένειας. Πολλές φορές οι γονείς αντιμετωπίζουν προβλήματα στη συμβίωσή τους, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλα τα ζευγάρια παντρεμένα ή μη. Συχνά, οι άνθρωποι δεν ταιριάζουν ακόμα και αν ερωτευθούν. Η φθορά του χρόνου, το άγχος, τα νεύρα και πολλοί ακόμη λόγοι δημιουργούν εντάσεις και προστριβές που κάποιες φορές ξεπερνούν τα όρια του πολιτισμένου.
Μετά από ένα διαζύγιο και τη δημιουργία μιας νέας οικογένειας χρειάζεται μια περίοδος προσαρμογής. Στη νέα οικογένεια υπάρχουν περισσότερες και σύνθετες σχέσεις: σχέση παιδιών με τη μητέρα και τον πατέρα τους που έχουν χωρίσει, σχέση μεταξύ των γονέων, σχέση με τον πατριό ή τη μητριά και τις δικές τους οικογένειες, με τους παππούδες και τις γιαγιάδες καθώς και με αδέλφια που πιθανώς θα γεννηθούν από το νέο γάμο. Αναρωτιέμαι ποια η σχέση σου με όλα αυτά τα μέλη της οικογένειας, αλλά και μεταξύ τους.
Αυτό, όμως που κατά κύριο λόγο έχει σημασία είναι να καταλάβεις ότι δεν φταις εσύ για τα προβλήματα των γονιών σου, ούτε τα δημιουργείς εσύ. Επίσης, είναι φυσιολογικό να έχεις έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις, που μοιάζει σαν να αμφιταλαντεύεσαι και να χρειάζεται να υπερασπιστείς κάποιον από τους δύο, τη μητέρα ή όπως αναφέρεις τον”πατέρα” σου.
Πιθανώς θα ήταν ανακουφιστικό να μοιραστείς αυτό που σε απασχολεί με κάποιο ενήλικα που εμπιστεύεσαι ή ακόμη και με κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας,αλλά κατά κύριο λόγο να συζητήσεις ειλικρινά με τους γονείς σου, να τους ζητήσεις να σου μιλήσουν ανοικτά και να σου λύσουν όλες τις απορίες. Τα συναισθήματά σου θα ήταν καλό να εκφραστούν, γιατί όταν τα κρύβουμε ή προσπαθούμε να μειώσουμε την έντασή τους τόσο περισσότερο παρατείνουμε το χρόνο εμφάνισής τους.
Είναι απολύτως κατανοητή αυτή η δύσκολη περίοδος που περνάς, αλλά είναι σημαντικό να θυμάσαι πως οι γονείς σου δεν θέλουν να σε στεναχωρούν και αν ήξεραν πώς νιώθεις, σίγουρα θα αισθάνονταν άσχημα. Επίσης, χρειάζεται να προσέχεις τον εαυτό σου και να μην τον αφήνεις να πνίγεται και να πελαγώνει. Πολλές φορές, όταν δυο άνθρωποι δεν τα πηγαίνουν καλά, είναι προτιμότερο να ακολουθούν χωριστά μονοπάτια. Άλλωστε, η οικογένεια είναι ο καθρέφτης του καθενός και αν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά εκεί, δεν θα είναι καλά ούτε μέσα μας.
Και να θυμάσαι πως το θέμα του χωρισμού είναι καθαρά μια κατάσταση που θα πρέπει να επιλύσουν μεταξύ τους οι γονείς,και αν όχι τότε η παροχή συμβουλών από κάποιο ψυχολόγο θα μπορούσε να βοηθήσει τους γονείς να διαχειριστούν με ένα καλύτερο τρόπο τα ζητήματα που προκύπτουν στις σύγχρονες μορφές οικογένειας.
Βασιλείου Κατερίνα
Ψυχολόγος (MSc),Γνωσιακή-Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεύτρια
Email: [email protected]
Facebook: Βασιλείου Κατερίνα- Ψυχολόγος Ψυχοθεραπεύτρια
