Είμαι 16 χρονών και αντιμετωπίζω μερικά προβλήματα με την οικογένεια μου αλλά και με τη φίλη μου.Με την οικογένεια μου είμαστε πολύ απομακρυσμένοι και μαλώνουμε συνέχεια.Η αλήθεια είναι ότι φταίω κατά μεγάλο βαθμό εγώ διότι είναι συνέχεια στο δωμάτιο μου,δε μιλάμε καθόλου και δε βοηθάω την μαμά με τις δουλειές του σπιτιού.Έχω προσπαθήσει να μιλήσω μαζί της αλλά και πάλι δεν λέμε πολλά και εκείνη συνέχεια μου τη λέει. Εγώ πιστεύω ότι αγαπάει περισσότερο τα άλλα 3 αδέρφια μου (με τα οποία δεν έχω καλές σχέσεις) και περισσότερο την αδερφή μου (31 χρόνων).
Όσον αφορά το θέμα με την φίλη μου (16 χρόνων) έχει περάσει πολλά από μικρή και πλέον είναι πολύ σκληρή.Την ήξερα πολλά χρόνια άλλα αρχίσαμε να κάνουμε παρέα τους τελευταίους 3 μήνες.Νιώθω σαν να την ξέρω χρόνια και εκείνη μου είπε το ίδιο.Έχω δεθεί παρά πολύ μαζί της,κάνω και με άλλα παιδιά παρέα αλλά με εκείνη περνάω πιο ευχάριστα.εκείνη είναι πιο κοινωνική και τη συμπαθούν πολύ όλοι,εγώ είμαι ντροπαλή κ δε με πολύ συμπαθούν.Εκείνη έχει πολλούς φίλους κ φίλες.Εγώ μερικές φορές (αν κ ξέρω ότι είναι κακό) ζηλεύω που κάνει με άλλους παρέα κ πετάω μπηχτές. φοβάμαι επειδή δε είχα και πολύ “καλές” παρέες μην με αφήσει κ κάνει με άλλους παρέα. Χθες μου είπε ότι εκείνη θα μιλάει και με άλλα παιδιά είτε το θέλω είτε όχι.Δε με πειράζει αυτό που μιλάει κ με άλλα παιδιά αλλά με πειράζει που μιλάει περισσότερο με εκείνους και ότι λέει σε εκείνους μερικά Προσωπικά ενώ μ έχει πει ότι με εμένα νιώθει πιο άνετα από ότι με εκείνους .Μαλώσαμε λίγο. Το απόγευμα με κάλεσε να πάμε για καφέ. Όταν πήγα εκείνη ήταν με τους φίλους της και έπαιζαν χαρτιά και δε μιλούσαμε σχεδόν καθόλου.Κάποια στιγμή με ρώτησε αν έχω κάτι αλλά της είπα ότι δε μπορώ να της πω, Αυτή συνέχισε να παίζει και να μην μου μιλάει και έτσι και εγώ έφυγα και της είπα “σε ευχαριστώ που με κάλεσες”. Μετά από πολλή ώρα μου έστειλε μήνυμα ρωτώντας με τι έπαθα. Μαλώσαμε και μ είπε “με προσέβαλες και νομίζεις θα σε παρακαλάω; Δεν πρόκειται να το κάνω. Τα λέμε.Και της απαντάω “αφού αυτό θες, μπάι”. Δεν νομίζω να τα ξανά βρούμε. Γενικά πιστεύω ότι δε νοιάζεται τόσο πολύ όπως εγώ και ότι και τώρα που μαλώσαμε θα έχει άλλους φίλους και δε θα με ξανά θέλει. Ξέρω ότι είναι λάθος και ότι είμαι δύσκολος χαρακτήρας.Για αυτό σας έστειλα για να με βοηθήσετε .
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος Μάριος Παππάς
Αυτό που παρατηρώ είναι πως ο τρόπος που αλληλεπιδράς με την μητέρα σου και την οικογένεια σου μεταφέρεται και στον τρόπο που επικοινωνείς και αλληλεπιδράς με τη φίλη σου. Ουσιαστικά διακατέχεσαι και στις δύο περιπτώσεις από την ίδια ανασφάλεια.
Σκέφτομαι ότι η μητέρα σου δεν αγαπάει απαραίτητα περισσότερο τα άλλα αδέρφια σου, απλά με εκείνα ίσως έχει βρει ένα σημείο επαφής ως προς την επικοινωνία, κάτι που με σένα δεν συμβαίνει και εσύ το μεταφράζεις σαν έλλειψη αγάπης. Μπορεί να κάνει και εκείνη λάθη στον τρόπο που σου δείχνει το ενδιαφέρον της, αλλά κι εσύ αναγνωρίζεις ότι από την μεριά σου δεν συμβάλλεις στην αποκατάσταση των σχέσεων σας. Νομίζω αν της δώσεις περισσότερο χρόνο και πάψεις να σκέφτεσαι ότι αγαπάει περισσότερο τους άλλους κάτι που σε βάζει σε αμυντική θέση απέναντι της, ίσως και να αλλάξουν τα δεδομένα της σχέσης σας.
Ουσιαστικά σε γενικές γραμμές τα ίδια ισχύουν και με την φίλη σου. Και εδώ μπαίνεις στην παγίδα της σύγκρισης με το αν αγαπάει περισσότερο εσένα ή τους άλλους φίλους της. Η αγάπη για να εκφραστεί και να υπάρξει δεν συνοδέυεται κατ’ ανάγκη με αποκλειστικότητα σε ότι έχει να κάνει με τις φιλικές σχέσεις. Μια φίλη σου μπορεί να αγαπάει και εσένα και τους άλλους φίλους της χωρίς αυτό να αφαιρεί κάτι από την ποιότητα της σχέσης σας. Το ζήτημα είναι η σχέση σας να έχει ουσία και να κερδίζετε πράγματα και οι δύο από αυτήν την σχέση. Πιστεύω ότι αν το θέλεις πραγματικά αυτή η φιλία μπορεί να συνεχιστεί αρκεί να βάλεις τα πράγματα στο μυαλό σου σε πιο ρεαλιστική βάση. Αν αποδεκτείς ότι μια φιλία δεν μπορεί να βασίζεται στην αποκλειστικότητα και ότι οι άλλοι δεν είναι κτήμα μας τότε μπορείς να είσαι πιο χαλαρή και η φιλία σας να συνεχιστεί καθώς διακρίνω ότι και οι δύο κατά βάθος θέλετε την φιλία αυτή, απλά την έχετε με διαφορετικό τρόπο στο μυαλό σας. Αν βρείτε μια κοινή συνισταμένη στο πώς μπορεί να είναι αυτή η φιλία τα πράγματα θα κυλήσουν από μόνα τους..
Μάριος Παππάς
Ψυχολόγος
