Γνωρίζω αυτό το παιδί από τότε που γεννηθήκαμε καθώς οι οικογένειες μας είναι οικογενειακοί φίλοι. Είναι ουσιαστικά ο παιδικός μου φίλος. Μεγαλώσαμε μαζί μέχρι τα 10 αλλά μετά λόγω του ότι ο πατέρας του βρήκε δουλειά σε άλλη πόλη αναγκάστηκαν να φύγουν. Μετά λοιπόν από 13 χρόνια πέρυσι το καλοκαίρι αρχίσαμε να μιλάμε καθημερινά… Είπαμε για όλα αυτά τα πράγματα που κάναμε όσα χρόνια απουσιάζαμε ο ένας από τη ζωή του άλλου και κάθε μέρα μαθαίναμε καινούργια πράγματα ο ένας για τον άλλον… Αφού λοιπόν εγώ πλέον σπουδάζω στην πόλη όπου μένει βρεθήκαμε για να τα πούμε και από κοντά για καφέ και από την αρχή υπήρχε μια έλξη μεταξύ μας αυτός βέβαια μόλις είχε βγει από μια σχέση 7 χρόνων ( είναι 2 χρόνια μεγαλύτερος μου) και εγώ ήμουν χωρισμένη περίπου έναν χρόνο. Πέρα από τους καφέδες που βγαίναμε κανονίζουμε να συναντηθούμε σπίτι μου… Εκεί ήρθαμε σε επαφή σεξουαλικά αφού και εγώ και αυτός το θέλαμε. Αυτός όμως σε 2 μήνες θα έφευγε φαντάρος. Μετά από έναν μήνα που βρισκόμασταν λοιπόν τον ρώτησα σε τι φάση βρισκόμαστε και μου είπε πως λόγω στρατού δεν είναι σε φάση για σχέση αλλά θέλει να συνεχίσει να βρίσκεται μαζί μου γιατί του αρέσω. Το δέχθηκα καθώς και εγώ ένιωθα το ίδιο αλλά ως εκεί… Από εκεί και μετά όμως η επικοινωνία μας μειώθηκε μιλούσαμε το πολύ μια φορά την εβδομάδα αλλά κάθε φορά που έρχονταν με άδεια με έπαιρνε τηλέφωνο και βρισκόμασταν είτε για καφέ είτε σπίτι μου.
Εγώ έχω αρχίσει να έχω αισθήματα…
Εγώ όμως έχω αρχίσει να έχω αισθήματα και από μεριά του έχω καταλάβει πως και αυτός ίσως έχει αλλά δεν θέλει κάτι παραπάνω λόγω στρατού και είναι μπερδεμένος… Το πρόβλημα μου λοιπόν είναι να περιμένω να τελειώσει τον στρατό και να δω τι θα γίνει από εκεί και πέρα με τις προϋποθέσεις ή ότι θα καταλήξει σε κάτι πιο μόνιμο ας πούμε σχέση ή απλά να ήμουν η «καβάτζα» του; Ή να του εξομολογηθώ τι νιώθω με σίγουρη κατάληξη ότι δεν θα μου δώσει σίγουρη απάντηση καθώς μου είχε ξεκαθαρίσει ότι όσο είναι στον στρατό δεν θέλει σχέση… Δεν θεωρώ ότι θα έβαζε σε κίνδυνο την οικογενειακή σχέση των γονιών μας με κάτι εφήμερο… Τον θέλω όμως τόσο πολύ καθώς οι συζητήσεις που κάνουμε μπορεί να κρατούν μέχρι τις 6 η ώρα τα ξημερώματα για διάφορα θέματα και πρώτη φορά συναντάω στη ζωή μου έναν άνθρωπο που να έχουμε τόσο καλή επικοινωνία και να πιστεύει τόσο πολύ σε έμενα… Θέλω απλώς να καταλάβω τι σκέφτεται για να δράσω ανάλογα αλλά έχω μπερδευτεί… Μπορείς να με βοηθήσεις με το πρόβλημα μου; Σε παρακαλώ!
Στο ερώτημά σας απάντησε η Νικέλα Καποτά, MSc Ψυχολόγος / Bodynamic Practitioner
Καταλαβαίνω ότι με αυτόν τον άνθρωπο είχες πολλά να πεις και ότι είναι ένας καινούριος άνθρωπος στη ζωή σου που όμως τον νιώθεις οικείο λόγω του παρελθόντος σας. Επίσης είσαι μία νέα κοπέλα σε μια καινούργια πόλη και ένας «ντόπιος» έρωτας θα σε έκανε σίγουρα να αισθάνεσαι μεγαλύτερη ασφάλεια. Ξεκίνησατε όμως με δύο δεδομένες δυσκολίες εξ αρχής: ήταν φρεσκοχωρισμένος και θα έμπαινε σύντομα στρατό. Είναι πολύ πιο δύσκολο λοιπόν να χτιστεί μια υγιής σχέση όταν από την αρχή υπάρχουν κάποια σημαντικά θέματα.
Ξεκινήσατε λοιπόν λίγο εφήμερα και μετά από μια πρώτη συζήτηση έδωσες και εσύ την εντύπωση πως είσαι Ok με αυτό. Από την άλλη είναι και φυσιολογικό όταν περνάς αρκετό χρόνο με κάποιον με τον οποίο έχεις και συχνή επικοινωνία να αρχίσεις να έρχεσαι πιο κοντά του. Ο ίδιος σου έχει πει ότι δεν θέλει σχέση αυτή τη στιγμή είτε αυτό αφορά εσένα προσωπικά είτε γενικότερα. Αν το άτομο που θες σου λέει ότι δεν θέλει σχέση ίσως θα ήταν καλύτερο να μην προσπαθήσεις να του αλλάξεις γνώμη ή να του ασκήσεις περιττή πίεση.
Πρέπει να ξεκαθαρίσεις εσύ τι θέλεις
Αρχικά πρέπει να ξεκαθαρίσεις εσύ τι θέλεις μέσα σου. Αν εσύ θέλεις σε αυτή τη φάση της ζωής σου να είσαι σε σχέση ή όχι. Είναι σημαντικό να ξέρεις τι ζητάς και αν είσαι οκ με όποιες επιλογές σου δίνονται ή πρέπει να μετακινηθείς αλλού για να βρεις αυτό που έχεις ανάγκη. Πολλές κοπέλες το «παίζουν» χαλαρές και πιστεύουν μέσα τους ότι αν περιμένουν αρκετά, ή περάσουν αρκετό χρόνο με τον άλλο, θα καταφέρουν να τον πείσουν ότι είναι η γυναίκα που θέλει εκείνος ενώ στην πραγματικότητα καταλήγουν να πονέσουν.
Επιπροσθέτως καταλαβαίνω ότι στο δικό σου σύστημα αξιών η οικογενειακή σχέση των γονιών σου είναι σημαντικός παράγοντας και την συνδυάζεις με τη σχέση που έχετε αναπτύξει με αυτό το αγόρι. Πρέπει να σκεφτείς όμως ότι μπορεί αυτός να μην σκέφτεται το ίδιο και να θεωρεί ότι οι προσωπικές του επιλογές δεν επηρεάζουν τις σχέσεις των γονέων του.
Αν εσύ είσαι έτοιμη για κάτι παραπάνω και αυτός δεν είναι δεν χρειάζεται να τον «πείσεις» ότι αξίζεις την δέσμευση. Μπορείς να τον ρωτήσεις ξανά κάνοντας τα δικά σου συναισθήματα φανερά και ανάλογα με την απάντησή του και το κατά πόσο καλύπτει τα δικά σου «θέλω» να κάνεις την ανάλογη επιλογή.
