Το καλοκαίρι για πολλούς είναι μια χαρμόσυνη περίοδος ξέγνοιαστων στιγμών χαλάρωσης, για άλλους όμως αποτελεί τη συνέχεια μιας καθημερινής πραγματικότητας η οποία δεν είναι τόσο ρόδινη. Είναι εκείνοι που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αποδράσουν, οι άλλοι που δεν θα πάρουν άδεια, κάποιοι που φροντίζουν συγγενείς ηλικιωμένους ή μέλη με προβλήματα υγείας κλπ. Πώς μπορεί άραγε να νιώθει το μικρό παιδί όταν του ανακοινώνεται ότι δεν θα πάει διακοπές στη θάλασσα; Είναι για αυτό μια απώλεια συμβολική; Ένα πένθος; θυμώνει; Νιώθει αδικημένο; Τι άραγε διαδραματίζεται μέσα του, ειδικά όταν οι φίλοι του φεύγουν για το εξοχικό τους;
Στο ερώτημά σας απάντησε η Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, Μυρσίνη Κωστοπούλου
Το μείζον ζήτημα εδώ είναι ως γονείς να διαχειριστούμε τη διάχυτη απειλή που το παιδί μπορεί να νιώσει έστω στιγμιαία μέσα του, το «γιατί εγώ«; Χωρίς ωστόσο να επιβαρυνθούμε με την ενοχή ότι κάνουμε κακό στο παιδί μας, ή να νιώσουμε οι ίδιοι υπεύθυνοι ότι δεν μπορούμε να του προσφέρουμε αυτό θέλει, ή να θυμώσουμε με εκείνο γιατί κατά βάθος είμαστε θυμωμένοι με τον εαυτό μας ή νιώθουμε μέσα μας ανεπαρκείς.
Οι τρόποι για να του το εξηγήσετε
Καλούμαστε λοιπόν ώς γονείς να επεξεργαστούμε πρώτα τη δική μας ματαίωση, τον θυμό, την ενοχή, τη θλίψη, την οικονομική μας ανασφάλεια και έπειτα να μιλήσουμε στο παιδί μας, με γνώμονα πάντα την ενσυναίσθηση (δηλ. “μπορώ να καταλάβω πως νιώθεις”), με τους ακόλουθους τρόπους:
- Τα χρήματά μας φέτος δεν μας επιτρέπουν να πάμε διακοπές, αλλά αυτό δεν σημαίνει θα συμβαίνει κάθε χρόνο.
- Η μαμά και ο μπαμπάς θα κάνουν ό,τι μπορούν για να νιώσεις ότι κάνεις διακοπές, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα μείνουμε σπίτι (μονοήμερες εκδρομές σε παραθαλάσσια μέρη, πικ νικ στο βουνό, απεριόριστο παιχνίδι και ποδήλατο στο πάρκο, επιτραπέζια παιχνίδια με την οικογένεια, ποιοτικός χρόνος μαζί).
- Θα γίνουμε δημιουργικοί, θα φτιάχνουμε κατασκευές θα ψάχνουμε στο διαδίκτυο για ιδέες που θα μας κάνουνε να νιώσουμε ότι κάτι καταφέρνουμε και το ολοκληρώνουμε.
- Η ανεμελιά και η ευτυχία δεν έχει να κάνει με τον προορισμό όσο με την διάθεση και εμείς φέτος σαν οικογένεια θα προσπαθήσουμε να νιώσουμε πραγματικά ελεύθεροι, θα χαλαρώσουμε τα όρια και τους περιορισμούς και θα παίξουμε ελεύθερα όπως κάθε παιδί δικαιούται πραγματικά να παίζει.
- Προσπαθούμε να είμαστε θετικοί στο πώς μιλάμε στο παιδί, δίνοντας λυτές και στρωτές απαντήσεις χωρίς διπλά μηνύματα, αντιφάσεις ή υποσχέσεις που δεν μπορούν να τηρηθούν και πάντα με ένα ανοιχτό ενδεχόμενο προοπτικής.
- Περιγράφουμε ειλικρινά την οικονομική μας κατάσταση χωρίς να τη γεμίζουμε με συναισθηματικές αποχρώσεις, θετικές ή αρνητικές.
- Και φυσικά δεν πενθούμε μπροστά στο παιδί μας για αυτά που δεν μπορούμε να κάνουμε φέτος το καλοκαίρι, αλλά το μαθαίνουμε να αντέχει και να πιστεύει ότι μπρος στις ματαιώσεις της ζωής, ο εαυτός δεν καταρρέει, αλλά αντέχει και μπορεί και νιώθει καλά ακόμη και με λιγότερα.
Μυρσίνη Κωστοπούλου
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Κύπρου 11 & Κασσαβέτη,
Κηφισιά Τ.Κ.14561
210-3627642, 6944-315162
[email protected]
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Καλοκαιρινές διακοπές: Γιατί είναι σημαντικό να χαλαρώσετε το πρόγραμμα στα παιδιά σας;
Διακοπές με παιδιά; Tips για ένα ξεκούραστο και διασκεδαστικό ταξίδι με το αυτοκίνητο!
Καλοκαιρινές διακοπές: «Βουτιές» στη γνώση… παίζοντας!
Σχολεία τέλος: 4+1 λύσεις για να απασχολήσετε τα παιδιά σας!
