Όταν κάποιος σε πληγώνει, νιώθεις σίγουρος ότι δεν θα μπορέσεις ποτέ να το ξεπεράσεις και τελικά να τον συγχωρέσεις. Ακόμα και όταν ο θυμός ξεθυμάνει, το συναίσθημα της προδοσίας και του πληγώματος, είναι εκεί και δεν αφήνει τη μνήμη να το ξεθωριάσει.
Tι είναι στην πραγματικότητα η συγχώρεση;
Στην πραγματικότητα όμως συγχώρεση, σημαίνει να αφήσεις τον θυμό, τον πόνο και την επιθυμία σου για εκδίκηση. Όταν αποδεχτείς, ότι αυτό που συνέβη ανήκει πλέον στο παρελθόν, ότι οι άνθρωποι κάνουν λάθη και τις περισσότερες φορές είναι θέμα δικών μας προσδοκιών, τότε θα αρχίσει να καλλιεργείται η συμπόνια.
Όταν ένα άτομο έχει πληγώσει την αυτοεκτίμηση μας, έχει μιλήσει άσχημα για εμάς, μας έχει ασκήσει άδικη κριτική ή μας έχει κοροϊδέψει, η πιο εύκολη επιλογή μας και η πρώτη μας αντίδραση είναι να θυμώσουμε και να τον τιμωρήσουμε για ό,τι μας έκανε.
Σε καμία περίπτωση η συγχώρεση δεν σημαίνει ότι αγνοούμε τη σοβαρότητα αυτού που συνέβη. Απλά είναι η ώρα που είμαστε έτοιμοι αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει η ανάγκη και η θέληση να πάμε παρακάτω.
Επιλέγουμε να βάλουμε ένα τέλος σε αυτό και ό,τι συνεπάγεται. Έτσι, τα αρνητικά συναισθήματα, η κακή διάθεση, η ψυχολογική ένταση και η σωματική εξουθένωση σταδιακά αποδυναμώνονται. Και με αυτόν τον τρόπο συμφιλιωνόμαστε πρώτα με τον εαυτό μας και ύστερα με τους γύρω μας. Γιατί αν δεν κάνουμε ειρήνη με τον ίδιο μας τον εαυτό, τότε είναι αδιαμφισβήτητο ότι δεν μπορούμε να κάνουμε και με τους γύρω μας.
Συγχωρούμε για εμάς ή για τους άλλους;
Κάποιοι συγχωρούν γιατί θεωρούν πως είναι καλό για τους ίδιους, γιατί θεωρούν πως μόνο εάν συγχωρέσουν ένα άτομο που τους πλήγωσε βαθύτατα θα μπορέσουν να επανακάμψουν συναισθηματικά. Ο θυμός και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθουμε χάνονται και δίνουν την θέση τους σε ευχάριστα συναισθήματα και έτσι το άτομο είναι έτοιμο να προχωρήσει με θετική ματιά στην ζωή του.
Κάποιοι άλλοι πάλι πιστεύουν πως με το να συγχωρέσουν κάποιον βοηθάνε αυτόν τον ίδιο να καταλάβει το λάθος του και να επιδιώξει να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο φέρεται και αντιδρά, πληγώνοντας τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω του. Είναι μία μεταβατική περίοδος για το άτομο, εφόσον η συγχώρεση αποβλέπει στο να γίνει ο ίδιος μία καλύτερη εκδοχή του εαυτού του;
Γιατί η συγχώρεση είναι δύσκολη;
Η συγχώρεση είναι μία από τις πιο δύσκολες αποφάσεις που παίρνει ένας άνθρωπος. Πολλές φορές δεν είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε πίσω τον θυμό και να αναγνωρίσουμε ελαφρυντικά σε αυτούς που μας απογοήτευσαν. Για να είμαστε ακριβείς δεν είναι καθόλου εύκολο να συγχωρήσουμε κάποιον όταν είμαστε ακόμα πολύ θυμωμένοι μαζί του. Ο θυμός πρέπει να εξαφανιστεί, έτσι ώστε να μπορέσουμε να πάμε την ζωή μας παρακάτω.
Νιώθουμε πως η απογοήτευση είναι το περισσότερο που μπορούμε να αισθανθούμε, όχι μόνο με το πρόσωπο που πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας, αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Απογοήτευση που χάσαμε τον έλεγχο και δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε πως πέσαμε θύματα μιας τέτοιας σκευωρίας.
Απονομή δικαιοσύνης
Ακόμα και να μην νιώθουμε πολλές φορές πως κάποιος αξίζει την συγχώρεσή μας, τότε σπεύδουμε να τον συγχωρέσουμε γιατί έτσι αναγνωρίζουμε πως έχει διαπράξει κάτι «κακό». Με λίγα λόγια μπορεί να συγχωρέσουμε κάποιον μόνο και μόνο ως αναγνώριση της άδικης πράξης του και όχι γιατί πραγματικά πιστεύουμε πως είναι εντάξει να πάμε παρακάτω. Η συγχώρεση είναι η τιμωρία του άλλου, είναι η αναγνώριση πως έσφαλε.
Οφθαλμός αντί οφθαλμού
Όταν κάποιος προδώσει την εμπιστοσύνη μας αυτόματα θεωρούμε πως είναι άνθρωπος με αρνητικά χαρακτηριστικά και αρνούμαστε να δούμε οποιοδήποτε καλό στο πρόσωπό του. Έτσι δεν θεωρούμε πως αξίζει την συγχώρεσή μας, αλλά αντίθετα θεωρούμε χρέος μας να ανταποδώσουμε τα δέοντα. Μη μπορώντας όμως στα αλήθεια να προκαλέσουμε κακό, διατηρώντας τον θυμό μας, «εκδικούμαστε» τον άνθρωπο που μας πλήγωσε.
Ποια είναι τα οφέλη της συγχώρεσης στην υγεία μας;
Σύμφωνα με έρευνες όταν επιλέγουμε να συγχωρέσουμε βοηθάμε στην πραγματικότητα τον ίδιο μας τον ευατό. Έρευνες δείχνουν πως η συγχώρεση συμβάλει:
- Στη μείωση του στρες
- Το λιγότερο άγχος
- Στη χαμηλή πίεση αίματος
- Στον καλύτερο ύπνο
- Στη βελτίωση της αυτοεκτίμησης
Επίσης μειώνοντας το αίσθημα του θυμού, βοηθάτε στη μείωση:
- Του μυϊκού τόνου
- Των καρδιαγγειακών προβλημάτων
- Λοιμώξεων και γενικών ασθενειών, λόγω του καταβεβλημένου ανοσοποιητικού συστήματος
Τι είναι αυτό που μπορεί να αξίζει την συγχώρεσή μας
Οι άνθρωποι μας πληγώνουν ασυναίσθητα, χωρίς τις περισσότερες φορές να το επιδιώκουν. Ακόμα και οι ίδιοι μας οι γονείς μπορούν να μας πληγώσουν με την στάση τους, εάν θεωρήσουμε πως δεν μας αγαπάνε και δεν μας φροντίζουν αρκετά. Από την άλλη οι φίλοι μας, συχνά μας προδίδουν και εμείς βρισκόμαστε να αναρωτιόμαστε πόσο φίλοι μας είναι τελικά. Ή ακόμα και ο σύντροφός μας, η συνήθης πληγή που δύσκολα κλείνει.
Δεν είναι σίγουρα το ίδιο εύκολο να συγχωρέσουμε τον άνθρωπο της ζωής μας όταν τον πιάσαμε να μας απατάει, εφόσον το πρώτο πράγμα που θα σκεφτούμε είναι πως σίγουρα θα το ξανακάνει με το να συγχωρήσουμε μία φίλη για ένα ψέμα που μας είπε. Το αν θα συγχωρήσουμε τελικά έχει να κάνει με την σοβαρότητα αυτού που συνέβη και με την πληγή που αυτό μας άφησε.
“Συγχώρεση είναι το άρωμα που αφήνει η Βιολέτα στο τακούνι που τη συνθλίβει”
Mark Twain
Το “Σε παρακαλώ συγχώρεσέ με” είναι μία από τις τέσσερις δηλώσεις του αιτήματος και θέλω να σταθούμε στο θέμα της συγχώρεσης, επειδή είναι θεμελιώδες για την υγεία και την εξέλιξή μας σε κάθε επίπεδο.
Ο Αιγύπτιος Θεός Άνουβις άνοιγε τον δρόμο του άλλου κόσμου για χάρη των νεκρών, αφού έκανε το ζύγισμα της καρδιάς τους στη ζυγαριά της Δικαιοσύνης. Στην αίθουσα των Δύο Αληθειών, ο Άνουβις ζύγισε την καρδιά ενός ατόμου, από τη μία μεριά, με το φτερό της θεότητας της Αλήθειας, από την άλλη μεριά. Αν η καρδιά κρινόταν ότι δεν ήταν αγνή, το κρινόμενο πρόσωπο δεν μπορούσε να συνεχίσει το ταξίδι του προς την αιωνιότητα. Μαντέψτε τι είναι αυτό που ελαφρύνει την καρδιά μας… Είναι η συγχώρεση.
Συγχώρεση, μία ψυχική διαδικασία
Η συγχώρεση είναι η ψυχική διαδικασία που μας οδηγεί στην εσωτερική ειρήνη και την απελευθέρωση. Είναι μία πράξη αγάπης και το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να προσφέρουμε στον εαυτό μας και στους άλλους. Μας απελευθερώνει από την αρνητικότητα και την τοξικότητα και μας επιτρέπει να αποδεσμευτούμε από το παρελθόν και να προχωρήσουμε ανάλαφροι προς το μέλλον. Μας βοηθά να ανακτήσουμε τον έλεγχο της ζωής μας και, θεραπεύοντας τις τραυματικές μας μνήμες, μας επιτρέπει να συμφιλιωθούμε με τον πόνο και μας οδηγεί σε μία ζωή χωρίς βία.
Η συγχώρεση στο Hooponopono είναι αμοιβαία. Είναι δρόμος διπλής κατεύθυνσης. Ζητάμε και προσφέρουμε συγχώρεση. Είναι σαν μία βαλβίδα απελευθέρωσης τοξινών και διαμέσου αυτής απελευθερώνουμε μία σκέψη και ένα συναίσθημα που μας δένουν με ένα συγκεκριμένο ενεργειακό πεδίο, που όχι μόνο δεν βοηθά την εξέλιξη μας, αλλά μας κρατά πίσω.
Για να συγχωρήσουμε, όμως, χρειάζεται να απελευθερωθούμε από το εγώ και να συνειδητοποιήσουμε ότι κάνουμε κακό από άγνοια, επειδή δεν γνωρίζουμε την αληθινή μας φύση και καθοδηγούμαστε από τον πόνο που βρίσκεται στο υποσυνείδητό μας. Χρειάζεται να αναγνωρίσουμε πως ο άλλος είναι καθρέφτης μας, ότι αυτό που βλέπουμε σε εκείνον είναι η προβολή μας. Είναι αυτό που δεν έχουμε συγχωρέσει στον εαυτό μας. Χρειάζεται, λοιπόν, να αναλαμβάνουμε την ευθύνη της αντίδρασης μας.
Υπάρχει μέσα μας μία εγγενής ικανότητα για αγάπη και συγχώρεση που μένει ανέγγιχτη από τα εξωτερικά συμβάντα. Όταν συγχωρούμε, επιστρέφουμε στην αληθινή μας φύση. Η συγχώρεση είναι δύσκολη υπόθεση επειδή προϋποθέτει τη μεταμόρφωση της αντίληψής μας. Μερικές φορές το ίδιο το τραύμα δεν είναι τόσο επώδυνο όσο είναι το να συγχωρέσουμε αυτόν που μας πλήγωσε, λόγω της ιστορίας που έχουμε δημιουργήσει στο μυαλό μας γύρω από αυτό που συνέβη.
Για να μπορούμε να συγχωρήσουμε τους άλλους, χρειάζεται να μάθουμε να συγχωρούμε τον εαυτό μας.
Όταν αρνούμαστε να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας, δεν του επιτρέπουμε να μάθει από τα λάθη του και τον εμποδίζουν να εξελιχθεί. Όταν δεν συγχωρούμε κάποιον άλλον, τότε χρησιμοποιούμε το παρελθόν του εναντίον του. Όταν δεν συγχωρούμε, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε, κι έτσι ζούμε ξανά και ξανά το παρελθόν, γινόμαστε σκλάβοι του επιτρέποντας του να έχει τον έλεγχο της ζωής μας και να τη δηλητηριάζει. Λένε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά μήπως δεν είναι ιστορία, αλλά εμείς που επαναλαμβάνουμε τα ίδια μοτίβα σκέψεων, συναισθημάτων και συμπεριφορών που φέρνουν τα ίδια αποτελέσματα;
Για να μπορέσω να συγχωρέσουμε, χρειάζεται πρώτα να βιώσουμε τα συναισθήματα που υπάρχουν, να καθίσουμε μαζί τους, να τα κατανοήσουμε και να τα αποδεχτούμε. Μετά θα έρθει η ώρα της συγχώρεσης. Συγχωρώ δεν σημαίνει ανέχομαι, επιτρέπω ή δικαιολογώ. Συγχωρώ σημαίνει αποδέχομαι, δεν αντιστέκονται στα δεδομένα των γεγονότων. Συγχωρώ δεν σημαίνει συμφωνώ. Αποδέχομαι δεν σημαίνει συνυπογράφω. Αποδέχομαι αυτό που συμβαίνει επειδή συμβαίνει και αναλαμβάνω δράση να το αλλάξω, εφόσον δεν μου αρέσει. Συγχωρώ σημαίνει συμπονώ τον εαυτό μου και τους άλλους για τον πόνο που βιώνουμε. Συγχωρώ σημαίνει ότι απελευθερώνω τις τοξικές σκέψεις και συναισθήματα. Συγχωρώ σημαίνει παύω να νιώθω θύμα. Όπως είχε πει ο Lewis B. Smedes, καθηγητής ηθικής και συγγραφεας, ¨Όταν συγχωρείς, ελευθερώνεις έναν φυλακισμένο και ανακαλύπτεις ότι ο φυλακισμένος ήσουν εσύ. Συγχωρώ δε σημαίνει ξεχνώ, σημαίνει θυμάμαι χωρίς να πονώ”.
Απόσπασμα από το βιβλίο ” Το μονοπάτι της Ελευθερίας | Ho’oponopono | Μια αρχαία πρακτική συμφιλίωσης και συγχώρεσης, της Βιολέττας Ψωφάκη, από τις Εκδόσεις IWrite”
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
