Παντρεύτηκα αλλά το μετάνιωσα: Όταν κάτι σε ενοχλεί αλλά δεν ξέρεις τι

Παντρεύτηκα με πολιτικό γάμο πέρυσι το καλοκαίρι μετά από σχέση 5 ετών. Φέτος όμως κατάλαβα ότι ήταν μάλλον μια ανώριμη απόφαση και με τον σημερινό τρόπο σκέψης μου δεν θα το έκανα.

Ένας λόγος είναι ότι μένουμε σε διαφορετικές πόλεις, 400 χλμ μακρυά. Όταν πηγαίνω στο χωριό του γιατί είμαι κάτοικος Αθήνας και μένω πάνω από 3 – 4 μέρες , μετά γυρίζω με άσχημη διάθεση.

Όταν πηγαίνω, είναι και ο γιος του

Θέλω λίγες μέρες να συνέλθω, ποτέ όμως δεν του υποσχέθηκα ότι θα πάω να μείνω εκεί. Γνωρίζω ότι δεν μπορεί λόγω υποχρεώσεων να έρθει σε μένα. Όταν πηγαίνω, εκεί είναι και ο γιος του, από προηγούμενο γάμο, 27 ετών.

Δεν με ενοχλεί ούτε τον ενοχλώ, είμαστε τελείως ξένοι μεταξύ μας. Με πειράζει, όμως, ότι είναι ένα εντελώς ανεύθυνο άτομο και εξαρτημένο από τον μπαμπά του. Πίνει, καπνίζει , διασκεδάζει μέχρι πρωίας και όλα αυτά με τα λεφτά των γονιών του.

Όλα τα μαζεύει ο πατέρας του

Ούτε το πιάτο του δεν σηκώνει όταν τρώει. Αντίθετα, τα παρατάει όλα και τα μαζεύει ο πατέρας του. Ο νεαρός κάνει τον φοιτητή και τελειώνοντας τα μεταπτυχιακά του προσπαθεί να βρει κάτι παρόμοιο να κάνει ώστε να διαιωνίσει αυτό τον τρόπο ζωής.

Φυσικά ούτε φαντάρος πήγε και δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο. Γίνομαι κακιά λέγοντάς του ότι δεν μου αρέσουν όλα αυτά και ότι η λύση θα ήταν να μην ξαναπάω εκεί. Αν δεν τον επισκεφτώ όμως πιστεύω ότι θα επέλθει ο χωρισμός αργά ή γρήγορα.

Το θέμα είναι ο σύζυγός μου

Το θέμα δεν το έχω με τον γιο του αλλά με τον ίδιο τον σύζυγό μου γιατί κάνει ότι δεν βλέπει σχεδόν πάντα. Ακόμα και όταν του λέω ότι πιθανόν να μπει ανάμεσά μας τρίτο πρόσωπο έτσι όπως πάμε. Αλλά μου το αποκλείει, λες και υπάρχει μόνο αυτός.

Δεν μου αρέσει εκεί. Νιώθω σαν χωριάτισσα, πράγμα που πάλεψα πολύ στο παρελθόν για να αποφύγω και να ζήσω μακριά από το δικό μου χωριό και ελεύθερη. Εγώ εργάζομαι και είμαι οικονομικά ανεξάρτητη. Έτσι απορώ με τον εαυτό μου και με την επιλογή μου. Εσείς τι λέτε;

Στο ερώτημα απαντά η Συμβουλευτική Ψυχολόγος Ίρις Κρέμερ

Αναφέρετε στο κείμενο σας ότι δεν είναι το πρόβλημα σας το παιδί του συντρόφου σας κι όμως αφιερώνετε ένα μεγάλο κομμάτι σε αυτό καθώς και σε ό,τι κάνει, κάτι που φυσικά κατανοώ ότι σχετίζεται με τον σύζυγό σας και τον πατρικό του ρόλο.

Πέρα από το ότι ζείτε 400χλμ μακριά ο ένας από τον άλλον, άρα σε ένα γάμο εξ’ αποστάσεως, δεν αναφέρετε τίποτα άλλο σχετικά με την ποιότητα της σχέσης σας και το πώς νιώθετε και περνάτε μαζί του όταν συναντιέστε πέρα από τη συμπεριφορά του γιου του.

Γιατί τώρα και όχι παλιότερα;

Αυτό το ζήτημα της διαχείρισης του γιου του φαντάζομαι προϋπήρχε του γάμου σας, καθώς το «παιδί» αυτό είναι όπως λέτε 27 ετών. Αναρωτιέμαι γιατί τώρα και όχι παλιότερα, δε σας είχε προβληματίσει αυτή η κατάσταση ώστε να την αξιολογήσετε, με όποιο δικό σας τρόπο, αναφορικά με τη σχέση σας με τον σύντροφο σας, παρά το κάνετε τώρα μετά από 5 χρόνια δεσμού μαζί του.

Μήπως υπάρχει κάτι άλλο που σας ενοχλεί περισσότερο σε εκείνον και απλά η διαχείριση του γιου του είναι το επιφανειακό σας πρόβλημα; Επίσης, αν ο τρόπος που διαχειρίζεται εκείνος το παιδί του και πιο συγκεκριμένα το ότι τον χρηματοδοτεί ακόμα εξ’ ολοκλήρου στα 27 του χρόνια, δεν προκαλεί στον δικό σας γάμο οικονομικό θέμα, τότε τι είναι αυτό που πραγματικά σας ενοχλεί;

gamos-zeugari-provlima

Μήπως αλλάξατε εσείς και οι επιθυμίες σας;

Εκεί που θέλω να καταλήξω και να σας βοηθήσω είναι να σκεφτείτε για τον γάμο σας, να αναρωτηθείτε τι είναι αυτό που πραγματικά σας ενοχλεί σε εκείνον. Η κατάσταση που μου περιγράφεται (η απόσταση, η σχέση με το γιο του, το χωριό) ήταν ήδη στοιχεία της ζωής του εδώ και καιρό. Τι είναι αυτό που τώρα σας προβληματίζει και σας κάνει να αναρωτιέστε για αυτό το γάμο και την επιλογή που κάνατε;

Θυμηθείτε τα στοιχεία που σας τράβηξαν σε αυτό τον άνθρωπο. Κάντε μια ανασκόπηση, δείτε τι από όλα αυτά που ερωτευτήκατε, αγαπήσατε υπάρχουν ακόμα και εστιάστε σε αυτό το κομμάτι και όχι στο τι κάνει με τον γιο του, ώστε να κατανοήσετε εσείς η ίδια την επιλογή σας και τον γάμο αυτό.

Έχει αλλάξει κάτι; Μήπως αλλάξατε εσείς και οι επιθυμίες σας; Γιατί αυτή η σχέση μετά από 5 χρόνια έχει μπει σε ερωτηματικό και σε αμφισβήτηση; Αν ακόμα βλέπετε στοιχεία που αγαπάτε και δε θέλετε να διαλύσετε τον γάμο σας έτσι απλά, τότε προσπαθήστε να βρείτε αυτά που σας αρέσουν. Θέστε τους όρους σας για το πώς θέλετε να συνεχίσει αυτή η σχέση (π.χ. το να συναντιέστε μόνο στην Αθήνα και όχι στο χωριό).

Ίρις Κρέμερ
Συμβουλευτική Ψυχολόγος
www.lifemade.gr
T.: 2130049125

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Γάμος με έναν χωρισμένο με παιδί: Πώς θα κρατήσεις τις ισορροπίες;

Γάμος: Γιατί χάνουμε την ερωτική επιθυμία και πώς θα την ξαναβρούμε;

Γάμος: Πώς θα ξεκολλήσω τον άντρα μου από την οικογένειά του;

Σχετικά άρθρα