Δεν την περίμενα έτσι τη δική μου εφηβεία! Δεν έχω πού να στηριχτώ…

18/10/2019
Ομάδα Σύνταξης
Teens

Είμαι στην εφηβεία και έχω ακούσει ότι είναι δύσκολη αλλά δεν την περίμενα έτσι τη δική μου εφηβεία! Με τους γονείς μου έχουμε κυριολεκτικά συνέχεια καβγάδες, με τη μητέρα μου βασικά; Δεν είχαμε ποτέ με την μητέρα μου μια σωστή σχέση, ώστε και οι δύο, αγαπημένες, να λέμε όλα τα μυστικά.. Πάντα οπότε είχα πρόβλημα το περνούσα μόνη μου.. Πήγαινα στο δωμάτιο μου και έκλαιγα και η μητέρα μου δεν το είχε πάρει ποτέ της είδηση. Πάντα ήμουν και ένιωθα μόνη… Η συμπεριφορά μου έτσι άλλαξε…

Περνούσα τα πάντα μόνη μου

Στους χειρότερους τσακωμούς με φίλους τα περνούσα μόνη, χαρακωνόμουν, πότε δεν είχα την μητέρα μου να με βοηθήσει. Πότε δεν μου έχει πει γλυκόλογα. Και επειδή η συμπεριφορά μου έχει αλλάξει η μητέρα μου νευριάζει και νευριάζω και εγώ… Ώρες ώρες δεν θέλω καν να μπω στο σπίτι γιατί ξέρω ότι όλα θα είναι πάλι ίδια. Όλα προβλέψιμα.

Είναι όλο παράλογες απαιτήσεις

Έρχεται σπίτι και αρχίζει«γιατί δεν έκανες το ένα, κάνε εκείνο, κάνε το άλλο, δεν το έκανες σωστά, φύγε από εδώ». Δεν με καταλαβαίνουν και μου πηγαίνουν κόντρα. Είναι πιο δύσκολο γιατί το περνάω μόνη μου όλο αυτό. Η μητέρα μου για να με φοβίσει χρησιμοποιεί βία και με εκβιάζει ότι θα βγει να μιλήσει στις φίλες μου και ότι θα μου πάρει το κινητό… Μόνο δυστυχισμένη θέλει να με κάνει!

Δεν έχω πουθενά να τα πω αυτά, να βρω ένα στήριγμα για να περάσω ανώδυνα τη δική μου εφηβεία… Δεν θα με βοηθήσει πουθενά αυτό γιατί ξέρω ότι δεν θα αλλάξει κάτι! Το μόνο που έχει αλλάξει είναι ότι ξέρω ότι πλέον μητέρα δεν έχω… Γιατί μητέρα δεν είναι αυτή που θα σε κάνει να κλάψεις ούτε να πονάς μόνος. Είναι αυτή που θα σε κάνει να γελάς και η δική μου μητέρα δεν με έχει κάνει ποτέ μου να γελάω.

Σας ευχαριστώ πολύ!

Στο ερώτημά σας απάντησε η ψυχολόγος Λουκία Αποστολίδη

Διαβάζω τον πόνο σου στο γράμμα σου και σε συμπονώ για το πώς νιώθεις. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να μιλήσεις με κάποιον για αυτά που βιώνεις, σε κάποιον από το οικογενειακό σου περιβάλλον ή το φιλικό που εμπιστεύεσαι και

πιστεύεις ότι θα λάβεις φροντίδα και νοιάξιμο ή έστω λίγο θα αποφορτίζεσαι συναισθηματικά.

Επίσης, θα πρότεινα να δημιουργήσεις ένα δικό σου ασφαλή χώρο ή συνθήκη, με την χρήση της μουσικής ή κάποιας δραστηριότητας ή με την παρέα βιβλίων για ψυχολογική υποστήριξη και συμβουλευτική.

Σχολικός Ψυχολόγος ή Τηλεφωνική Γραμμή από το Χαμόγελο του Παιδιού

Τέλος, εάν στο σχολείο σας υπάρχει κάποιος ψυχολόγος, θα ήταν πολύ καλό να απευθυνθείς σε αυτόν ή να καλέσεις σε τηλεφωνικές γραμμές υποστήριξης στο Χαμόγελο του Παιδιού (1056) ώστε να συζητήσεις αυτά που σου συμβαίνουν και να ξελαφρώνεις έστω.

Λυπάμαι που δεν μπορώ να βοηθήσω περισσότερο μέσα από την απάντησή μου, επειδή όμως κατανοώ την ανάγκη σουνα εκφραστείς και να μοιραστείς τη δυσκολία σου και τη λύπη σου, σου προτείνω οτιδήποτε από τα παραπάνω για να νιώσεις ότι ακούγεσαι από κάποιον ή παίρνεις κάποια υποστήριξη.

Λουκία Αποστολίδη,
Ψυχολόγος, Msc Ψυχολόγος της Υγείας, Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια, Δραματοθεραπεύτρια
[email protected],
http://www.psychotherapycenter.gr/