Δυσμορφοβία: Όταν σιχαινόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό

<p style="text-align: justify;"><strong>Σ' αυτές τις δύο λέξεις, τη δυσμορφία και τη δυσμορφοφοβία, φαίνεται, <br /> πώς η εσωτερική ψυχική μας κατάσταση συνεργάζεται με την εξωτερική μας εμφάνιση.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Στη δυσμορφία</strong> πρόκειται για μια αντικειμενική κατάσταση. Το σώμα, δηλαδή, έχει αλλοιωθεί από κάποιον τραυματισμό ή ασθένεια. Εκείνο που παίζει πρωταρχικό ρόλο είναι, αν το άτομο αισθάνεται ότι το περιβάλλον του το αποδέχεται, όπως είναι και όπως ήταν. Η εικόνα του εαυτού του παραμένει τότε θετική και απαρτιωμένη, παρά το φυσικό ελάττωμα που άφησε ο τραυματισμός ή η ασθένεια. Καλό είναι πριν αποφασιστεί μια εγχείρηση να εξετάσουμε, ψυχικά, το νόημά της.</p>
<p style="text-align: justify;">Στην περίπτωση της <strong>δυσμορφοφοβίας</strong>, η οποία είναι πολύ συνηθισμένη στην εφηβεία, το άτομο είναι φυσιολογικά σχηματισμένο και ανταποκρίνεται στα κοινωνικά πρότυπα, αλλά <em>πιστεύει</em> ότι έχει σωματικές παραμορφώσεις. Αυτή η περίπτωση είναι συνηθισμένη εξ' αιτίας των αλλαγών στο σώμα, που αναφέραμε, και της γενικότερης διαδικασίας οριστικοποίησης της ταυτότητας (ποιος-α είμαι;).</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Η δυσμορφοφοβία είναι ένα φαινόμενο παροδικό και καλοήθες.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Ωστόσο, οι Tomkiewicz και Finder, δηλώνουν, ότι δεν πρόκειται μόνο για διαταραχή της σχέσης με τον εαυτό αλλά και για μια μορφή διαταραχής στις σχέσεις με τον άλλο. Ο φόβος της αποκρουστικότητας συνδέεται στενά με το <strong>φόβο της απόρριψης</strong> και της περιφρόνησης εκ μέρους των άλλων.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Τα συμπτώματα της δυσμορφοφοβίας μπορεί να είναι:</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Έντονο άγχος, δυσκολία ανοχής του εαυτού, δυσκολία επαφής με τον άλλο, απραγματισμός (αδράνεια) έως και τάσεις αυτοκτονίας. Σύμπτωμα μπορεί να είναι, επίσης, η μη επιδίωξη επαγγελματικών και κοινωνικών στόχων, ως καταθλιπτικά σύνδρομα και ψευδοπαρανοϊκά φαινόμενα, του τύπου: <em>«Γελάνε μαζί μου, με κοροϊδεύουν, κινδυνεύω»</em> (Fournet).</p>
<p style="text-align: justify;">Σε κάποιες περιπτώσεις εμφανίζεται αντικοινωνική συμπεριφορά, η οποία μπορεί να φτάσει ως το όριο της εγκληματικότητας (Καγγελάρης).</p>
<p style="text-align: justify;">Εφόσον, λοιπόν, η δυσμορφοφοβία εκφράζει τη δυσκολία της σχέσης με τον άλλον, εκφράζεται και στη σεξουαλικότητα: Δυσκολία στο φλερτ, παραίτηση απ' αυτήν/όν που επιθυμώ κ.ά.</p>
<p style="text-align: justify;">Ωστόσο, όπως είπαμε, αν αυτό συμβαίνει στα πλαίσια της διαταραχής που προκαλούν οι αλλαγές στο σώμα, το φαινόμενο είναι παροδικό. Όταν η δυσμορφοφοβία εκφράζει άλυτες εσωτερικές ψυχικές συγκρούσεις, και το άτομο μεταφέρει την εσωτερική του αγωνία στο σώμα του, το πρόβλημα γίνεται μόνιμο. Τέλος μ' αυτόν τον τρόπο, η δυσμορφοφοβία γίνεται ιδιαίτερα ανθεκτική στις διαβεβαιώσεις των άλλων: <em>«είσαι όμορφος/η, δεν είναι όπως τα λες»</em> κ.ά.</p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα