Πότε παθαίνουμε κατάθλιψη και γιατί;

<p>Η κατάθλιψη είναι μια συναισθηματική κατάσταση ή μια ψυχική διαταραχή;</p>
<p style="text-align: justify;">Σήμερα ο ορος «κατάθλιψη» μοιάζει να εμφανίζεται περισσότερο απο ποτέ στον καθημερινό μας λόγο. Η οικονομική κρίση αυξάνει τα πραγματικά κρούσματα, αλλά ταυτόχρονα φυσικοποιεί και την έννοια της θλίψης, η οποία μοιάζει πανταχού παρούσα. Όμως άλλο θλίψη και άλλο κατάθλιψη. Η θλίψη είναι ένα συναίσθημα που απορρέει από μια απώλεια πραγματική (χάνουμε ένα αγαπημένο μας αντικείμενο, ένα κοντινό μας πρόσωπο) ή συμβολική (χωρίζουμε από μια σημαντική σχέση, από τον ίδιο μας τον εαυτό, από τα αληθινά μας συναισθήματα). Κλάμα, μελαγχολική διάθεση, απομόνωση για λίγες ημέρες. Τι πιο φυσιολογικό όταν χάνεις αυτό που αγαπάς; Όμως στην κατάθλιψη ο πόνος μιας απώλειας παραμένει και χειροτερεύει, η σκέψη του ατόμου γίνεται τόσο αρνητική που διαβρώνει την πίστη στον εαυτό του, τη δυνατότητά του να ζει την καθημερινότητά του όπως πριν.</p>
<p style="text-align: justify;">Τα κυρίαρχα συμπτώματά της είναι νοητικά, συναισθηματικά, βουλητικά και σωματικά. Στη σφαίρα και του συναισθήματος το καταθλιπτικό άτομο έχει έντονη και διαρκή καταθλιπτική διάθεση βλέπει τον εαυτό του χωρίς αξία και νιώθει ενοχές για τη μέχρι τώρα πορεία της ζωής του. Θεωρεί ότι ο κόσμος γύρω του, τού δημιουργεί υψηλές προσδοκίες και αξεπε΄ραστες δυσκολίες, δεν μπορεί να απολαύσει τθς δραστηριότητες που είχε πριν και το ευχαριστούσαν, δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί, να πάρει αποφάσεις και να θυμηθεί. </p>
<p style="text-align: justify;">Η εστίαση του ατόμου στην αρνητική πλευρά των πραγμάτων, η τάση του να γενικεύει τις αρνητικές τους συνέπειες και η απόδοσή τους σε χαρακτηριολογικές αδυναμίες («Εγώ φταίω, είμαι ανίκανος») καθώς και το χρόνιο στρες ευνοούν την κατάθλιψη. Οι γενετικοί παράγοντες, η κληρονομικότητα και βιολογικοί παράγοντες, όπως δυσλειτουργίες νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου, αποτελούν επιπλέον παράγοντες προδιάθεσης. Αν ένα άτομο παρουσιάζει συμπτώματα κατάθλιψης θα πρέπει να απευθυνθεί άμεσα σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο. Η κατάθλιψη τείνει να χειροτερεύει με το χρόνο αν δεν υπάρξει η κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση. Το 50% των ασθενών υπολογίζεται ότι αναρρώνει, το 30% αναρρώνει μερικώς, το 20% έχει μια χρόνια πορεία. Τουλάχιστον το 75% των ασθενών θα βιώσει ένα επόμενο επεισόδιο κατάθλιψης τους πρώτους έξι μήνες μετά το πρώτο.</p>
<p style="text-align: justify;">Η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία, μια σύγχρονη και ιδιαίτερα αποτελεσματική μέθοδος, στοχεύει στη διακοπή του φαύλου κύκλου της κατάθλιψης μέσω της άμεσης δραστηριοποίησης του ασθενή, στην τροποποίηση του «αρνητικού φίλτρου» με το οποίο εκείνος επεξεργάζεται την εμπειρία του προκειμένου να μπορέσει να αξιολογήσει την πραγματικότητα και τον εαυτό του μέσα σε αυτή πιο λογικά. Η αλλαγή της στάσης του απέναντι στον εαυτό του, τον κόσμο και το μέλλον του με την ενσωμάτωση πιο λογικών και καθαρών τρόπων σκέψης είναι σημαντικός στόχος. Συχνά, και πάντα υπό την αυστηρή παρακολούθηση του ψυχιάτρου, η φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά θα ενδυναμώσει τη θεραπεία και προσφερει άμεση ανακούφιση στον ασθενή, ο οποίος μπορεί έπειτα να ανταποκριθεί καλύτερα και στις ανάγκες μιας ψυχοθεραπείας αλλά και της καθημερινότητάς του.</p>
<p style="text-align: justify;">Απόσπασμα από κείμενο της ψυχολόγου Δρ Μυρσίνης Κωστοπούλου. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο βιβλίο Μιλώντας για εμάς και τα προβλήματά μας- Εκδόσεις Καστανιώτη. </p>

Σχετικά άρθρα