Θα ήθελα να εκφράσω τις ανησυχίες μου και τους φόβους μου… Είμαι σε σχέση εδώ και 1,5 χρόνο με τον Σταύρο, ο οποίος είναι μεγαλύτερός μου κατά 14 χρόνια. Όλα ξεκινούν από κει. Είναι μεγάλος. Στα 60 του θα έχει 10 χρονών παιδί και στα 70 του 20. Σκέφτομαι ότι θα πεθάνει και πολλά άλλα που με αποκαρδιώνουν τελείως, ενώ έχω όρεξη και αγάπη μέσα μου για να κάνω παιδιά. Φοβάμαι μη πάθω κάτι εγώ ή ο Σταύρος ή ακόμα χειρότερα το παιδί.
Το περίεργο είναι ότι η μητέρα μου είναι 80 ετών, με έκανε στα 46 κ ο πατέρας μου στα 56. Δυστυχώς τον έχασα στα 24 μου, όμως μεγάλωσα με αγάπη πολλή.
Από την άλλη, σκέφτομαι ότι αν κάνω ένα μωρό δεν θα χαρούν κάποιοι άνθρωποι που δεν μου μιλούν. Είχα δεχτεί αρκετό πείραγμα από αυτούς και κακίες και με λυπεί ότι μια φίλη, που κάναμε παρέα, αν μάθει ότι είμαι έγκυος μπορεί να με κακολογήσει. Θέλω να χαρεί η μητέρα μου γιατί της αξίζει να γίνει γιαγιά, αλλά κάθε φορά που έρχονται οι γόνιμες μέρες τρέμω και αποφεύγω να κάνω έρωτα για να μην μείνω έγκυος. Ντροπή μου το ξέρω, με μαλώνει και ο Σταύρος. «Άλλες προσπαθούν για ένα μωρό και εσύ συμπεριφέρεσαι έτσι»; Αλλά φοβάμαι…
Τι θα πουν αυτοί που δεν με συμπαθούν και μήπως έχουν δίκιο που λένε ότι είναι μεγάλος για παιδί. Πάλι καλά έχουμε άριστη σχέση μεταξύ μας και όταν του τα λέω κάθεται με υπομονή και με ακούει και μου δίνει κουράγιο.
Περιμένω την απάντηση σας.
Στο ερώτημα απαντά η ψυχοθεραπεύτρια, Δήμητρα Φιλοπούλου:
Αγαπητή αναγνώστρια,
Κατ’ αρχάς, αν δεν νιώθετε έτοιμη να φέρετε ένα παιδί στον κόσμο δεν είναι «ντροπή σας» που δεν προσπαθείτε να μείνετε έγκυος. Έχετε κάθε δικαίωμα να ξεκινήσετε να προσπαθείτε όταν νιώσετε και εσείς έτοιμη.
Μέσα από το μήνυμα σας καταλαβαίνω πως έχετε ένα γενικότερο άγχος στη ζωή σας, το οποίο θα πρέπει να δουλέψετε και να καταφέρετε να το λύσετε. Το άγχος, ειδικά το μη παραγωγικό άγχος, είναι εκτός από ιδιαίτερα δυσάρεστο είναι και επιζήμιο τόσο στην ψυχική όσο και στη σωματική μας υγεία. Αυτό θα σας έβαζα σαν πρωταρχικό στόχο λοιπόν, το να λύσετε το θέμα του άγχους που κυριαρχεί στη ζωή σας.
Σαν δευτερεύον θέμα θα έθετα το θέμα του παιδιού. Το αναγνωρίζετε και εσείς πως οι παράγοντες που σας κρατάνε αρνητική στο θέμα δεν είναι ανασταλτικοί στην πραγματικότητα. Εγώ θα σας ρωτούσα τι κρύβεται κάτω από αυτούς. Ποιοι είναι οι δικοί σας λόγοι που σας κρατούν σε τόσο επιφύλαξη;
Έχω την εντύπωση πως όταν αντιμετωπίσετε το άγχος σας θα λυθούν και τα υπόλοιπα θέματα που σας απασχολούν.
Με εκτίμηση,
Δήμητρα Φιλοπούλου
Ψυχοθεραπεύτρια MSc
Παπαδιαμάντη 7, Άνω Πατήσια
Τηλ.: 213 0 292167, 6956 297109
Facebook: facebook.com/dimitraefilopoulou
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Μύθοι και αλήθειες για τη νέα μητέρα: Καταρρίπτοντας τα κλισέ
Επιλόχεια κατάθλιψη: Μπορεί να ξανασυμβεί σε επόμενη εγκυμοσύνη;
Γονείς που είναι ακόμα «παιδιά»: Πώς να «μεγαλώσεις» όταν έχεις ήδη την ευθύνη ενός ανθρώπου;
