Ο άντρας μου εξαιτίας μιας αυτοάνοσης ασθενείας έκανε μεταμόσχευση. Δόξα τω θεώ όλα φαίνεται πως πήγαν καλά. Αλλά περάσαμε από πολλές επιπλοκές για να φτάσουμε εδώ. Δώδεκα μέρες μας έλεγαν πως τον χάναμε.
Μετά από όλα αυτά συνειδητοποίησα πως δεν είμαστε τίποτα. Φοβάμαι πως θα αρρωστήσω εγώ, η μαμά μου, ο άντρας μου, η κόρη μου. Πως όλοι κινδυνεύουμε. Φοβάμαι για όλα. Φοβάμαι ότι μπορεί να έχω κάτι σοβαρό εγώ ή οι γύρω μου.
Τι να κάνω; Όλο αυτό ξεκίνησε από τον Δεκέμβριο που πήγε ο άντρας μου για μεταμόσχευση. Μπορείτε να μου πείτε τι να κάνω για να σταματήσουν αυτές οι σκέψεις;
Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Μαρία Σκαρλάτου:
Αγαπητή αναγνώστρια,
μου αναφέρετε μια δύσκολη κατάσταση υγείας που βιώνετε στο σπίτι σας. Οι περιπέτειες υγείας που βιώνουμε είτε άμεσα, είτε έμμεσα μας φέρνουν αντιμέτωπους με τον φόβο του θανάτου και της απώλειας. Μας ξυπνούν υπαρξιακές αγωνίες, φόβους, μας δοκιμάζουν.
Συνήθως, όταν αντιμετωπίζουμε κάτι, οπλιζόμαστε με δύναμη, «σφίγγουμε τα δόντια», όπως λέμε, γιατί πρέπει να στηρίξουμε τον άνθρωπό μας. Ο φόβος έρχεται στη συνέχεια, όταν έχει περάσει ο κίνδυνος και συνειδητοποιούμε αυτό που περιγράψατε, το φθαρτό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Είπατε ότι ευτυχώς πήγαν όλα καλά και πέρασε όλη η αγωνία για τη μεταμόσχευση, αλλά ξεκίνησαν οι σκέψεις κι ο φόβος μην πάθει κάτι κάποιο μέλος της οικογένειάς σας. Αφήστε ένα μικρό χρονικό διάστημα να περάσει γιατί όταν βιώνουμε τέτοιες καταστάσεις θέλουμε το χρόνο μας. Προσπαθήστε να εστιάσετε τις σκέψεις σας, στο ότι όλα πέρασαν κι ότι ο άνθρωπός σας είναι καλά. Δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας να ηρεμήσει, γιατί η ηρεμία μετά από στρεσογόνα γεγονότα δεν έρχεται αυτόματα, έρχεται σταδιακά, καθώς η καθημερινότητα επανέρχεται στους παλιούς ρυθμούς της και γίνεται ομαλή.
Αν όμως οι σκέψεις είναι μόνιμες και επίμονες και δεν μπορείτε να λειτουργήσετε στην καθημερινότητά σας, θα ήταν καλό να απευθυνθείτε σε κάποιο ειδικό για να δεχτείτε ψυχολογική υποστήριξη.
Μαρία Σκαρλάτου
Ψυχολόγος
6945916860
E-mail: [email protected]
