Είμαι 15 χρόνων οι γονείς μου δεν με αφήνουν να κάνω τίποτα να βγω απόγευμα με το ζόρι… Για βράδυ σπάνια και όταν με αφήνουν γυρνάω κατά 12. 30…. Μένω σε χωριό και αυτό με περιορίζει πολύ… Δεν με αφήνουν ούτε στην πόλη να πάω να ψωνίσω, να κάνω τίποτα… Η ζωή μου είναι ρουτίνα σχολείο σπίτι – σπίτι σχολείο… Δεν κάνω τίποτα να με ευχαριστεί… Και δεν με αφήνουν να κάνω και τίποτα. Η μάνα μου συνεχώς μου φωνάζει και είναι πάντα μέσα στην κακία και στην ξινίλα…
Οι γονείς δεν με πήγαν σε γιατρό όταν ήμουν άρρωστη πολύ… Με πήγε η γιαγιά μου που μόνο αυτή με νοιάζεται… Έχω κουραστεί! Κανένα παιδί δεν θα άντεχε στην θέση μου… Θέλω να φύγω σκέφτομαι να το σκάσω… Δεν έχω μυστική ζωή… Όλα είναι στη φόρα… Ο πατέρας μου γυρνάει μεθυσμένος συνέχεια. Βαρέθηκα να βλέπω τα χάλια τους… Η μάνα μου με αναγκάζει να πάω μαζί της στην δουλειά και να κάνω δουλειές στο σπίτι…
Θέλω βοήθεια… Δεν τους αντέχω άλλο πραγματικά… Τους γονείς μου τους νοιάζει μόνο να έχω καλό βαθμό στο σχολείο… Που εγώ δεν μπορώ να έχω… Δεν είναι ικανοποιημένοι με τίποτα… Πάντα κοιτάνε πώς θα με μειώσουν και θα με προσβάλουν! Δεν πιστεύουν στα όνειρα που έχω και δεν με στηρίζουν ποτέ… Πολλές φορές εύχομαι να πέθαιναν! Όποιος μπορεί να βοηθήσει, παρακαλώ πάρα πολύ, πείτε μου κάτι!
Στο ερώτημά σας απάντησε η Λουκία Αποστολίδη
Φαίνεται πως η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη στο σπίτι και εσύ πολύ γενναία που καταφέρνεις να φροντίζεις και να σέβεσαι τον εαυτό σου, όσο γίνεται. Μια πολύ όμορφη διαφυγή που θα σου ανοίξει το μυαλό και θα σε ταξιδέψει είναι τα βιβλία. Θα σου χαρίσουν πολλές όμορφες εικόνες και σκέψεις έως ότου αποφασίσεις το πώς θα κινηθείς, ή μέχρι να μεγαλώσεις και να μπορείς να δημιουργήσεις το δικό σου σπίτι πλέον.
Το ξέρω πως είναι σημαντικό για τον άνθρωπο να έχει κάποιον δίπλα του να τον καταλαβαίνει σε αυτά που βιώνει και να περνάει όμορφα, εσύ αυτό όπως φαίνεται θα μπορούσες να το κάνεις με τη γιαγιά σου ή με τις φίλες σου;
Οι γονείς σου όπως φαίνεται από αυτά που περιγράφεις ούτε οι ίδιοι περνούν καλά οπότε θα είναι δύσκολο να περάσετε καλά μαζί ή να σου μάθουν να περνάς όμορφα. Αυτοί ενδεχομένως έκαναν τις επιλογές τους και ζουν όπως μπορούν την καθημερινότητά τους. Εσύ, από την άλλη, αφού δεν αντέχεις αυτόν τον τρόπο, πρέπει να κάνεις υπομονή, εξερευνώντας τι σε ευχαριστεί μέσα από τα βιβλία ή το Διαδίκτυο και δημιούργησε σιγά σιγά το σχέδιό σου για το μέλλον σου. Ένα μέλλον που θα φροντίζεις, θα προσέχεις και θα εκτιμάς τον εαυτό σου.
Επίσης, θα σου πρότεινα να πάρεις τηλέφωνο σε κάποιες γραμμές υποστήριξης, όπως στο Χαμόγελο του Παιδιού, όπου θα σου δοθεί η δυνατότητα να μιλήσεις με κάποιον σύμβουλο τηλεφωνικά και να σε βοηθήσει.
Λουκία Αποστολίδη,
Ψυχολόγος, Msc Ψυχολόγος της Υγείας, Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια, Δραματοθεραπεύτρια
[email protected],
http://psychotherapycenter.gr/
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Γονείς που είναι ακόμα «παιδιά»: Πώς να «μεγαλώσεις» όταν έχεις ήδη την ευθύνη ενός ανθρώπου;
Οι θετοί μου γονείς μου απαγορεύουν να βγω από το σπίτι. Είμαι απελπισμένη!
