Σήμερα, δυστυχώς, έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος πατέρας μου, σε ηλικία 95 ετών. Ξέρω ότι ήταν πλήρης ημερών, όμως 10 χρόνια τώρα τον φρόντιζα που ήταν γεροντάκι και άρχισαν τα προβλήματα υγείας να έρχονται.

Τον αγαπούσα πάρα πολύ και ζούσαμε οι δυο μας 20 χρόνια μαζί από τότε που πέθανε η μάνα μου. Η λύπη μου και η στεναχώρια μου είναι πολύ μεγάλη γιατί δεν μπόρεσα να τον κρατήσω άλλο στη ζωή. Έχασα από τον χάρο που ήρθε και τον πήρε.

Για εμένα ήταν το πρότυπό μου και αυτό που δεν κατάφερα να γίνω στη ζωή. Μάγκας και αλανιάρης οικογενειάρχης και κύριος προς όλους. Πώς λοιπόν θα αντιμετωπίσω τη συνέχεια της καθημερινότητάς;

Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Μαρία Σκαρλάτου:

Αγαπητέ αναγνώστη,

Όταν χάνουμε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο αισθανόμαστε να χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας, τον κόσμο μας όπως τον γνωρίζαμε. Είναι απόλυτα φυσιολογικό από ψυχολογικής πλευράς να βιώνεται την απώλεια με έντονο και επίπονο τρόπο, άσχετα από την ηλικία του  πατέρα σας, που έφυγε πλήρης ημερών.

Αναφέρεται ότι τον φροντίζετε και ζούσατε μαζί του, από τη στιγμή που έφυγε χάνεται μαζί του κι ένα μεγάλο κομμάτι της δική σας κοινής καθημερινότητας. Η διαδικασία του πένθους θέλει το χρόνο της. Είναι επίπονη και κουραστική και διέρχεται από διάφορα στάδια, διαφορετικής χρονικής διάρκειας για τον κάθε άνθρωπο.

Αφού πραγματοποιηθεί αυτή η εσωτερική ψυχική διεργασία, θα κρατήσετε από τον πατέρα σας, αναμνήσεις κι ο ψυχικός πόνος θα γίνει πιο ήπιος με το πέρασμα του χρόνου. Αναζητήστε συμπαράσταση σε φιλικό και συγγενικό κύκλο. Θα είναι ανακουφιστική η βοήθεια τους αυτή τη δύσκολη για εσάς στιγμή.

Μαρία Σκαρλάτου

Ψυχολόγος

6945916860

E-mail: [email protected]