Θα ήθελα την συμβουλή ενός ειδικού γιατί δεν ξέρω πώς να βοηθήσω έναν άνθρωπο για τον οποίο ενδιαφέρομαι πολύ και δεν είναι καθόλου καλά ψυχολογικά.  Ελπίζοντας πως δεν θα σας κουράσω θα σας παρουσιάσω πώς προέκυψε το ζήτημα από την αρχή.

Πριν από λίγους μήνες γνώρισα ένα αγόρι εντελώς τυχαία στην στάση των ΚΤΕΛ.  Μιλούσαμε καθ’όλη την 2ωρη διαδρομή κι η συζήτηση μαζί του με είχε γεμίσει ενθουσιασμό καθώς ένιωθα πως είχαμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα αλλά και κοινό τρόπο σκέψης. Ανταλλάξαμε facebook και λίγες ήμερες μετά έλαβα μήνυμα του. Μιλούσαμε για περίπου ένα μήνα μέσω διαδικτύου καθώς βρισκόμασταν στα πατρικά μας λόγω των διακοπών των Χριστουγέννων. Κατά την έναρξη των μαθημάτων γυρίσαμε στην πόλη που σπουδάζουμε και βγήκαμε ραντεβού. Εκείνο το βράδυ συζητήσαμε πρώτη φορά κι δείξαμε εντελώς ξεκάθαρα πως θέλουμε κι οι δυο να μπούμε σε σχέση. Όντως, αυτό έγινε και για έναν μήνα ήμασταν ζευγάρι.

Όταν άρχισα να τον γνωρίζω καλύτερα, κατάλαβα ότι κάτι δεν… πήγαινε καλά!…

 Από την πρώτη ημέρα που γνώρισα αυτό το παιδί -που είναι 3 χρόνια μεγαλύτερός μου- κατάλαβα πως είναι ανήσυχος άνθρωπος. Θεωρεί τον εαυτό του γρουσούζη και μου το είπε από την πρώτη στιγμή. Κατά την διάρκεια του πρώτου μήνα που μιλούσαμε στο chat κατάλαβα από τον τρόπο που μιλούσε πως είναι απαισιόδοξος και βλέπει πολύ σκούρα τα πράγματα.  Δεν ήταν εντελώς ξεκάθαρο βέβαια αλλά το έβλεπα. Τα πράγματα ξεδιάλυναν όταν άρχισα να τον βλέπω σε καθημερινό επίπεδο κι να περνάμε ατελείωτες ώρες μαζί. Τις πρώτες μέρες της σχέσης μας ήταν αρκετά ενθουσιασμένος κι γεμάτος χαρά, όμως όσο αρχίζαμε να μπαίνουμε στα πιο “βαθιά” καταλάβαινα πως όντως κάτι δεν πάει καλά. Συνειδητοποίησα πως η κατάσταση είναι όντως άσχημη κι όταν βγήκαμε για τον εορτασμό των γενεθλίων του με φίλους του κι ήταν ακόμα κι εκείνη τη στιγμή καταθλιπτικός. Μια βδομάδα πρώτου χωρίσουμε μου ζήτησε συγγνώμη που δεν έχει τον ενθουσιασμό αυτό του πρώτου καιρού κι τον καθησύχασα πως έχει όσο χρόνο θέλει από εμένα κι εκτιμώ περισσότερο πως υπάρχουν στιγμές στη σχέση μας γιατί τις θεωρώ πιο αληθινές. Τότε χάρηκε πολύ κι μου είπε πως με θεωρεί πολύ όμορφο άνθρωπο (αναφέρω αυτό για να σας δείξω πως δεν είχε απογοητευτεί από εμένα).

Μου ζήτησε να χωρίσουμε έτσι ξαφνικά…

 Μια βδομάδα μετά μου ζήτησε να χωρίσουμε γιατί δεν ήθελε να εκμεταλλευτεί όσα του έδινα μέχρι να μου γίνει τοξικός κι να καταλήξουμε σε ένα άσχημο χωρισμό αλλά και γιατί ήθελε χρόνο με τον εαυτό του. Το βράδυ του χωρισμού μας ήταν αρκετά δυνατό καθώς μου είπε πως είχε αρχίσει να με νοιάζεται πάρα πολύ κι μου εκδηλώθηκε, μου μίλησε, μου είπε πως φοβάται πολύ,πως μόνο εγώ κατάλαβα πως κάτι πάει λάθος κι φυσικά έκλαιγε συνέχεια. Όταν αποχαιρετηθηκαμε εκεί όπου γνωριστήκαμε είχε μείνει στην αγκαλιά μου για τουλάχιστον 10 λεπτά κι έκλαιγε, μου υποσχέθηκε επίσης εκείνο το βράδυ πως θα απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό όπως είχε κάνει κι παλιότερα κι μου είπε πως είμαι ένας άνθρωπος που θέλει να έχει στη ζωή του. Μιλήσαμε την επόμενη ημέρα όταν μου έστειλε να δει πως είμαι και από τότε δεν μιλήσαμε ξανά. Μάλιστα κάποια μέρα συναντηθήκαμε τυχαία γιατί μένουμε στην ίδια γειτονιά αλλά ανταλλάξαμε μονάχα ένα “γεια” καθώς περνούσαμε κάποιον δρόμο.

Το γράμμα που του έστειλα

Πριν λίγες ημέρες του έστειλα ένα γράμμα για “καλή επιτυχία” αφού την Κυριακή θα διαγωνιστεί σε έναν διαγωνισμό τραγουδιού παρουσιάζοντας τα τραγούδια που έχει γράψει την μουσική κι τους στίχους ο ίδιος. Έλαβε το γράμμα μου και μου τηλεφώνησε. Μου έκανε πολλές ερωτήσεις σχετικά με το πώς είμαι και για την σχολή κι φυσικά τον ρώτησα κι εγώ κι από τις απαντήσεις που πήρα κι με τον τρόπο που τις έδινε κατάλαβα πως η κατάσταση παραμένει ίδια.  Δεν έχει αλλάξει η ψυχολογία κι αυτό με στεναχώρησε πολύ. Από την ταραχή μου εκείνη τη στιγμή δεν τον ρώτησα αν βλέπει κάποιον ειδικό. Κλείνοντας το τηλέφωνο μου είπε “θα τα πούμε, ναι;” με τρόπο που ένιωσα πολύ διαφορετικό από όλα τα “θα τα πουμε” ήταν σαν να μου έλεγε “να μην χαθούμε”.

Τέλος πάντων, αυτά τα ανέφερα για να καταλάβετε πως τον νοιάζομαι κι σε ανθρώπινο κι σε ερωτικό επίπεδο. Θέλω να ξεπεράσει την κατάθλιψη και δεν ξέρω πώς. Δεν ξέρω αν πρέπει αρχικά να κάνω κάτι εγώ εφόσον με έβγαλε από τη ζωή του.  Γνωρίζω πως είναι προσωπική δουλειά του καθενός κι πως ακόμα κι αν μιλάμε δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να αλλάξει η κατάσταση αυτή αλλά φοβάμαι πως το μόνο που κάνει είναι να παραβλέπει την κατάσταση κι να φέρεται ένα μην συμβαίνει τίποτα αλλά αυτό δεν θα τον οδηγήσει πουθενά.  Θα ήθελα να μου πείτε εσείς ως ειδικοί τι πρέπει να κάνω, αν πρέπει να κάνω το πώς θα το κάνω πάνω κάτω γνωρίζω. Αυτό που με απασχολεί είναι αν πρέπει να τον προσεγγίσω. Σίγουρα αν πιστεύετε πως πρέπει θα ήθελα να μου πείτε κι το πώς γιατί δεν θέλω να πιστεύει πως θα τον προσεγγίσω για να είμαστε μαζί ξανά.

Όχι, το μόνο που θέλω είναι να πάει σε ειδικό κι κάθε φορά που μπορούμε να βγούμε μαζί έξω να περνάει καλά να ξεχνιέται. Ξέρω πως μαζί μου νιώθει ασφαλής μου το είπε κιόλας, αισθάνθηκε ασφάλεια γι’αυτό κι κατάλαβα την κατάσταση του μου εκδηλώθηκε. Ξέρω πως νιώθει καλά μαζί μου. Δεν θέλω να τον αφήσω ενώ γνωρίζω πως έχει να αντιμετωπίσει όλα αυτά κι πως υπάρχει περίπτωση να μην το κάνει. Είναι εξαιρετικός φοιτητής υψηλόβαθμης σχολής, πανέξυπνος άνθρωπος, ευγενής κι με τρόπους, έχει όμορφο χιούμορ κι αγαπάει κάθε τέχνη, γράφει ωραία μουσική και παίζει όμορφα κιθάρα, ενδέχεται να γίνει γνωστός μετά από αυτόν τον διαγωνισμό κι ακόμα κι εχθές ένα μήνα μετά το χωρισμό μας επέμενε πως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία πως δεν είναι κάτι αυτός ο διαγωνισμός. Είναι άσχημη η κατάθλιψη. Τρώει τα νιάτα του. Θέλω να ηρεμήσει κι να γίνει χαρούμενος.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!

Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος Μάριος Παππάς

Θα ήθελα αρχικά να παρατηρήσω και να επισημάνω το πόσο όμορφα αλληλεπιδράτε εσείς οι 2 και πόσο ώριμα παρά τα προβλήματα που μπορεί να υπήρχαν στη σχέση λόγω της κατάθλιψης του… Θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα για πολλά σύγχρονα ζευγάρια!

Επίσης η υποστήριξη που του έδειξες στις δυσκολίες είναι κάτι πολύ σημαντικό επίσης. Όλη αυτή η αναφορά έκανε ξεκάθαρο σε μένα αλλά και στους αναγνώστες που θα το διαβάσουν το ενδιαφέρον σου για εκείνον σε όλα τα επίπεδα.

Για να πάμε όμως σιγά σιγά στην ουσία του ερωτήματος σου. Φαντάζομαι ότι εκείνος σε έβγαλε από τη ζωή του παρά την εξαιρετική σας σχέση για να σε προστατεύσει από όλο αυτό, αλλά και για να μη ρισκάρει να γίνει βάρος σε σένα.Η αλήθεια είναι πως θα πρέπει να σεβαστείς την επιλογή του αυτή και αν διαφωνείς και θα ήθελες να είστε μαζί απλά να του εκθέσεις αυτά που νιώθεις ασχέτως το αν θα αλλάξουν την απόφαση του.

Είσαι έτοιμη να μπεις στη διαδικασία αλλαγής του;

Το σίγουρο είναι πως εσύ η ίδια θα πρέπει να αναρωτηθείς αν είσαι έτοιμη να είσαι μαζί του σε όλη αυτή την επίπονη διαδικασία της αλλαγής του εφόσον το πάρει απόφαση. Όπως αναφέρεις αυτός είναι αποκλειστικά υπεύθυνος να μπει σε μια διαδικασία αλλαγής με κάποιον ειδικό,η οποία θα είναι επίπονη και ίσως και γι αυτό την αποφεύγει και συμπεριφέρεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Γιατί αν τον προσεγγίσεις και εκείνος δεν έχει πάρει την απόφαση να βοηθηθεί και εσύ τον πιέζεις το πιο πιθανό είναι αυτό να χαλάσει την ποιότητα της σχέσης.

Αν πάντως θέλεις να είσαι με αυτόν τον άνθρωπο φυσικά μπορείς να τον προσεγγίσεις και να είσαι δίπλα του αφού όμως έχεις αναγνωρίσει όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια στον δύσκολο δρόμο που θα έχεις επιλέξει.

Μην αφήσεις τη δική του κατάθλιψη να σου χαλάσει την ψυχολογία!

Θα πρέπει αρχικά εσύ η ίδια να έχεις όλο αυτό το διάστημα καλή ψυχολογία και να μην αφήσεις την προσωπική ζωή να παρασυρθεί στην κατάθλιψη του συντρόφου σου. Θα πρέπει λοιπόν να συνεχίσεις να φροντίζεις τον εαυτό σου να διατηρήσεις την καθημερινότητα σου και να κάνεις πράγματα που σε διασκεδάζουν και σε ευχαριστούν.Μόνο τότε θα λειτουργήσεις παρακινητικά και σαν πρότυπο μίμησης για εκείνον να μπει σε διαδικασία θεραπείας.

Από κει και πέρα θα πρέπει να ξέρεις αν η υπομονή σου είναι ατσάλινη ώστε να μπορείς να αποδέχεσαι και να αντέχεις τη δύσκολη πραγματικότητα που βιώνει ο σύντροφος σου και θα χρειαστεί τις πιο δύσκολες μέρες να δοκιμαστεί.

Θα πρέπει να θυμάσαι όπως έγραψα και πριν ότι σε αυτή τη σχέση δεν έχεις το ρόλο του σωτήρα, καθώς δεν είναι δική σου ευθύνη να σώσεις τον σύντροφο σου από την κατάθλιψη. Μπορείς να παρέχεις συναισθηματική ασφάλεια και ένα μίνιμουμ καθημερινότητας και μέχρι εκεί χωρίς όμως να χάνεται και το νόημα της σχέσης που περιλαμβάνει την ανάγκη για επικοινωνία , μοίρασμα και φυσικά και την ερωτική επαφή.

Αν όλα αυτά σου φαίνονται ρόλοι που μπορείς να τους φέρεις σε πέρας θα σου έλεγα ένα μεγάλο ναι στον να τον προσεγγίσεις. Αν πάλι σου φαίνεται δυσβάστακτο, θα πρέπει να τον αφήσεις να βρει τον δρόμο του και να δώσει λύσεις στα προβλήματα του χωρίς την παρουσία σου. Έχεις τα δεδομένα, επομένως μπορείς να αποφασίσεις τι είναι αυτό που πραγματικά θέλεις.

Οι ειδικοί σου παρουσιάζουμε τα δεδομένα ώστε να ξέρεις τι μπορείς να περιμένεις, αλλά υπάρχει και μια μεταβλητή που λέγεται καρδιά και συναίσθημα και εκεί κανένας ειδικός δεν μπορεί να παρέμβει…

Μάριος Παππάς

Ψυχολόγος

[email protected]

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Πόσα είδη κατάθλιψης υπάρχουν και ποιο είναι το πιο επικίνδυνο;

Διπολική διαταραχή: Πώς είναι να αγαπάς κάποιον με μανιοκατάθλιψη;

Tα 9 σημάδια που προειδοποιούν για κατάθλιψη

Μπορεί η χρήση των social media να αυξάνει τη μοναξιά και την κατάθλιψη;