Είμαι 20 χρόνων και δεν έχω κάνει ακόμα σχέση. Τι κάνω λάθος;

19/06/2019
Ομάδα Σύνταξης
Teens

Ζω στην Αθήνα όπου και σπουδάζω σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο. Έχω βρει 2 φίλες με τις οποίες μιλάω συχνά. Γενικά εμένα δεν μου αρέσουν ούτε τα κλαμπ ούτε τα μπουζούκια. Προτιμώ να πηγαίνω κινηματογράφο, σε εστιατόρια, σε καφετέριες. Δεν μου αρέσουν τα ξενύχτια. Είναι κουραστικά. Το θέμα μου είναι πως δεν έχω κάνει ακόμα σχέση αν και είμαι 20 χρόνων πλέον. Είμαι παρθένα και δεν έχω φιλήσει ποτέ στη ζωή μου αγόρι. Αν είχα φιλήσει αγόρι και δεν είχα κάνει ακόμα σεξ, το πρόβλημα μου θα ήταν κάπως μικρότερο.

Δεν θέλω να φτάσω 25 χρόνων και να είμαι ακόμα παρθένα

Με πιέζει το ότι δεν έχω κάνει ακόμα σχέση. Νομίζω κάποιες φορές ότι δεν θα κάνω ποτέ σχέση και αν κάνω θα είναι κατά κάποιο τρόπο καταναγκαστικά και όταν εννοώ καταναγκαστικά εννοώ ότι μπορεί έστω και πολύ λίγο να μου αρέσει κάποιος και να πιέσω τον εαυτό μου να κάνει σχέση μαζί του. Δεν θέλω να φτάσω 25 χρόνων και να είμαι ακόμα παρθένα.

Είναι αρκετές φορές στη ζωή μου που όταν κοιμάμαι στο κρεβάτι, ονειρεύομαι ότι κοιμάμαι δίπλα σε έναν ωραίο άντρα που με αγαπάει και δείχνει τρυφερότητα και πάθος μαζί μου. Τις περισσότερες φορές μάλλον είναι διάσημος αυτός. Ονειρεύομαι ότι κάνω σεξ μαζί του και νιώθω πολύ ωραία και ότι κι εγώ τον αγαπώ, τον φιλώ και τον αγκαλιάζω. Νιώθω ότι με αγαπάει και αυτό είναι κάτι τόσο υπέροχο και είναι κάτι που με ηρεμεί πραγματικά.

Δεν έχω φίλους αγόρια

Είναι πραγματικά τόσο ωραίο να νιώθεις ότι σε αγαπούν. Επίσης νιώθω ότι με αγκαλιάζει σφιχτά και με φιλάει παθιασμένα κάτι που πραγματικά θα το ήθελα. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι δεν έχω φίλους αγόρια. Και έχει περάσει πάρα πολύς καιρός από τότε που μου άρεσε κάποιος. Και στην ουσία δεν έχω ποτέ ερωτευτεί στη ζωή μου. Είχα αυτό το crush που λένε οι Αμερικανοί το οποίο ήταν κάτι παροδικό. Δεν ένιωσα ποτέ κάτι δυνατό. Δεν έχω κάνει ποτέ κάτι για να γνωρίσω αυτόν που με ενδιέφερε γιατί πραγματικά φοβόμουν και αγχωνόμουν πολύ. Έχω πραγματικά πάρα πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση και ντρέπομαι.

Οι γονείς μου είναι συντηρητικοί

Στο παρελθόν όμως ήμουν χειρότερα. Οι γονείς μου είναι πολύ συντηρητικοί. Δεν τους τα λέω ποτέ αυτά. Ποτέ δεν θα τους πω ότι μου αρέσει κάποιος γιατί πολύ απλά δε τα καταλαβαίνουν αυτά. Οι γονείς μου 7 μήνες γνωρίζονταν και παντρεύτηκαν. Παντρεύτηκαν από κοινωνική πίεση γιατί πλησίαζαν τα 40 και ήθελαν να κάνουν οικογένεια. Ειδικά οι γονείς της μάνας μου το είχαν πολύ καημό αυτό. Έλεγαν «ας παντρευτεί κι ας πεθάνουμε».

Επίσης ο πατέρας μου έχει αρχίσει εδώ και λίγα χρόνια να γίνεται θρησκόληπτος. Και ουσιαστικά ποτέ δεν είδε τον έρωτα με καλό μάτι. Σε μια ταινία που ήταν στα αγγλικά χωρίς υπότιτλους και που βλέπαμε κάποια στιγμή ο ένας ηθοποιός έλεγε στη συμπρωταγωνιστρια του «i am in love with you» και ο πατέρας μου το μετέφραζε : «σ’αγαπώ», ενώ κανονικά σήμαινε «είμαι ερωτευμένος μαζί σου».

Επιπλέον δεν βρίσκω και εύκολα κάποιον που να μου αρέσει…

Για εμένα μετράει και η εξωτερική εμφάνιση και ο χαρακτήρας

Για εμένα μετράει και η εξωτερική εμφάνιση και ο χαρακτήρας. Τον θέλω τον άλλον ψηλό μέχρι 1,88 , αρκετά αδύνατο και στα χαρακτηριστικά του θα προτιμούσα να ήταν κάπως Λατίνο. Οι γονείς μου ποτέ δε μου μίλησαν για σχέσεις και για αγόρια. Όλη αυτή η κατάσταση με θλίβει πολύ μα πολύ όμως. Κάποιες φορές κλαίω τα βράδια έτσι στα ξαφνικά στον ύπνο μου. Κάνω κάποιες ακραία αρνητικά σκέψεις όπως πχ δεν θέλω να ζήσω.

Δεν αισθάνομαι καλά με μένα

Αισθάνομαι γενικά μειονεκτικά για εμένα. Δεν έχω ασχοληθεί με τον αθλητισμό, δεν ξέρω ποια είναι τα ταλέντα μου, δεν ξέρω εάν έχω καλλιτεχνικές κλίσεις και γενικά δεν έχω πολλές εμπειρίες. Δεν αισθάνομαι άνετα και με το σώμα μου και θέλω να χάσω και μερικά κιλά για να λεπτύνει το πρόσωπο μου, η κοιλιά μου και τα πόδια μου. Οι γονείς μου ποτέ δεν μεν ενθάρρυναν. Ήμουν ένα αντικοινωνικο παιδί. Και γενικά με τους άντρες δεν αισθάνομαι και πολύ άνετα. Είναι μερικές φορές που αισθάνομαι ότι θα με κρίνουν πιο σκληρά σε σχέση με τος γυναίκες.

Γενικά νιώθω σε αρκετούς τομείς της ζωής μου ανεπαρκής και τελευταία ότι περνάω μια δεύτερη εφηβεία. Τι θα με συμβουλεύατε να κάνω;

Στο ερώτημά σας απάντησε η ψυχολόγος Ειρήνη Χατζησωτηράκη

Αγαπητή αναγνώστρια,

Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι αν κάποιος δεν έχει σχέση μέχρι κάποια ηλικία δεν είναι πρόβλημα. Όλα είναι θέμα συγκυριών και συνθηκών. Το να προσεγγίσετε κάποιον που σας αρέσει θα πρέπει να γίνει από επιλογή και όχι από πίεση επειδή δεν έχετε κάνει ακόμα σχέση.

Η δημιουργία σχέσης είναι κάτι σημαντικό μιας και επενδύουμε σε αυτή την αλληλεπίδραση. Οπότε ο άνθρωπος που θα είναι δίπλα σας, καλό θα ήταν να ταιριάζει με τις δικές σας βασικές πεποιθήσεις και όχι να είναι σύντροφος ανάγκης.

Το να βγαίνετε έξω, να γνωρίσετε κόσμο ακόμα και να ξεκινήσετε κάποιο άθλημα ή να συμμετάσχετε σε καποια πολιτιστική ομάδα του πανεπιστημίου θα σας βοηθήσουν να ανοιχτείτε, να γνωρίσετε κόσμο και να νιώσετε άνετα με τη διαδικασία.

Πάνω απ’ όλα όμως, η σχέση με τον εαυτό σας είναι που πρέπει να “δουλέυτει”. Να στηρίζετε τον εαυτό σας και τις επιλογες σας στο δικό σας χρόνο και ρυθμό!

Εύχομαι να σας κάλυψα!

Χατζησωτηρακη Ειρήνη

Ψυχολόγος- Προσωποκεντρική Ψυχοθεραπευτρια

Σύμβουλος ζεύγους και οικογένειας