Έχω ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που είμαι πεσμένη και μελαγχολική. Ο μόνος λόγος για τον οποίο ξυπνάω, είναι επειδή δουλεύω και μου δίνουν ζωή τα παιδιά γιατί παραδίδω ιδιαίτερα μαθήματα.
Με την οικογένεια μου είμαι σε μια μόνιμη διαμάχη. Μόνιμα θέλουν να τσακώνονται και ενώ ζούμε μαζί είναι σαν να είναι μόνη μου. Στη σχέση μου τα πράγματα είναι μέτρια αλλά έχω πολλές ενοχλήσεις από μια πρώην σχέση, σε σημείο που θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί.
Νομίζω πως χάνω τον εαυτό μου
Τα επαγγελματικά είναι ο μόνος τομέας που πηγαίνει καλά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και τα οικονομικά μου είναι καλά. Ένα άλλο πρόβλημα που με βασανίζει είναι πως πρόσφατα είχα κάνει ένα λάθος και πρέπει να επιστρέψω κάποια χρήματα τα οποία εγώ όμως τώρα δεν τα διαθέτω.
Κανόνισα να τα επιστρέψω με δόσεις αλλά έχω πελαγώσει. Νομίζω πως δεν θα τα καταφέρω! Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν και δεν ξέρω τι να κάνω! Είναι στιγμές που σκέφτομαι να κάνω κακό στον εαυτό μου για να σταματήσω να σκέφτομαι και να πιέζομαι! Νομίζω πως χάνω τον εαυτό μου.
Στο ερώτημά σας απαντά η Κλινική Ψυχολόγος Μαρία – Ηλέκτρα Αδραχτά
Φίλη αναγνώστρια,
Όλοι στη ζωή μας περνάμε περιόδους ή φάσεις δύσκολες , αναστατωμένες. Ένα πρόβλημα στον προσωπικό τομέα της ζωής μας επηρεάζει άμεσα και τον επαγγελματικό και τον κοινωνικό και κάθε πτυχή του εαυτού μας. Για να είμαστε ευτυχισμένοι χρειαζόμαστε την ισορροπία σε όλους τους τομείς της ζωής.
Όταν δεν υπάρχει, έχει άμεσο αντίκτυπο στη διάθεση και κατ’ επέκταση στη συμπεριφορά μας. Πόσο εύκολο είναι να επιτευχθεί όμως η ισορροπία; Αυτό το ερώτημα καλείται να απαντήσει ο καθένας μας ξεχωριστά και στην προκειμένη περίπτωση εσύ.
Κάνε μια βαθιά ενδοσκόπηση στον εαυτό σου για να βρεις την απάντηση. Εντόπισε το πρόβλημα αρχικά, τι είναι αυτό που σου δημιουργεί μέσα σου αυτό το φορτίο που σε κάνει να αισθάνεσαι δυσάρεστα και να τσακώνεσαι με τους γονείς σου. Αναρωτήσου το ίδιο και για τη σχέση σου.
Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάνεις κάτι λάθος εσύ!
Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάνεις κάτι λάθος εσύ, ίσως πολλές φορές ευθύνονται και οι άλλοι γύρω μας. Πριν κατηγορήσεις όμως τον εαυτό σου και του δημιουργήσεις τύψεις ψάξε καλά τις αιτίες που σε κάνουν να νιώθεις έτσι. Έπειτα πρέπει να προσδιοριστεί το διάστημα που νιώθεις μελαγχολική και σε τι βαθμό νιώθεις έτσι.
Σίγουρα αν μιλούσες σε κάποιον, θα σε βοηθούσε και θα μπορούσες για παράδειγμα σε μια παραγωγική συζήτηση με τον σύντροφο σου να έβρισκες ανακούφιση και ίσως μια πρακτική λύση σε κάτι που σε απασχολεί. Ακόμη και το πρώτο μόνο να νιώσεις, είναι από μόνο του αρκετό ώστε να σου δώσει την απαραίτητη ενέργεια να χτίσεις την ισορροπία στην ζωή σου.
Είναι απόλυτα λογικό να νιώθεις πίεση εξαιτίας της κατάστασης που φαντάζει ένα τεράστιο βουνό προβλημάτων στα μάτια σου καθώς δεν έχεις στήριγμα και νιώθεις αβοήθητη και μόνη. Η φοβία της αποτυχίας, συχνό φαινόμενο, είναι η αιτία της δημιουργίας των αρνητικών σκέψεων. Αν έχεις προσπαθήσει να μιλήσεις σε κάποιον δικό σου και βρήκες τοίχος, αν έχεις δυσκολία στον να ανοιχτείς και να εκμυστηρευτείς προσωπικά σου, θα σε συμβούλευα να επισκεφθείς κάποιον ψυχολόγο.
Θα σε βοηθήσει να βάλεις τις σκέψεις σου σε σειρά και να βρεις τις κατάλληλες δράσεις που θα ακολουθήσεις ώστε να βγεις από την αναστάτωση που νιώθεις. Είσαι μικρή ηλικιακά κάτι το οποίο είναι πολύ θετικό ώστε να ξεκινήσεις την προσωπική σου διεργασία. Καλή τύχη.
Μαρία – Ηλέκτρα Αδραχτά
Κλινική Ψυχολόγος
[email protected]
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Μελαγχολία: Πότε ένας έφηβος πρέπει να πάει σε ψυχολόγο;
Απώλεια διάθεσης: Όταν το άτομο «βουλιάζει» στη μελαγχολία
Αίσθημα μελαγχολίας στην εφηβεία: Πού μπορεί να οφείλεται;
Μελαγχολία μετά τον τοκετό: «Από τότε που γέννησα κλαίω συνέχεια»
