Όλα είναι τόσο μπερδεμένα ή μπορεί να υπάρχουν τόσα πολλά στο κεφάλι μου. Αυτήν την στιγμή βρίσκομαι σε μια ξένη χώρα και συγκεκριμένα στην Αμερική. Θα μου πείτε ”είναι μια υπέροχη ευκαιρία για το μέλλον σου” αλλά από όταν ήρθα εδώ (3 μήνες πριν) όλα πηγαίνουν χάλια. Ξέρω είναι ένα μικρό διάστημα… Μα είμαι πολύ χάλια ψυχολογικά. Θα σας εξηγήσω πώς ξεκίνησαν όλα.
Όσον καιρό ήμασταν στην Ελλάδα ο θείος μου μας έλεγε πως θα έχουμε απείθειας δουλειά και πως όλα είναι ταχτοποιημένα ενώ αφού ήρθαμε δεν βρήκαμε τίποτα όπως μας τα έλεγε. Με λίγα λόγια μας κορόιδεψε!
Τέλος πάντων, μια άκρη τη βρήκαμε κάπως. Τώρα ένα άλλο θέμα με έμενα είναι το σχολείο. Αφού έκανα εγγραφή στο σχολείο ο υποδιευθυντής την πρώτη μέρα μου γνώρισε ένα παιδί: Έλληνας και αυτός, μένει 2 χρόνια στην Αμερική. Την πρώτη μέρα ήταν καλός μαζί μου. Όμως φάνηκε τι άνθρωπος είναι. Μπορώ να καταλάβω το ψέμα κάποιου. Έχω περάσει πολλά. Και αφού στη συνέχεια με αγνοούσε, έκανα κι εγώ το ίδιο… Προσπάθησα να γνωρίσω φίλους. Αλλά όλοι ήταν τόσο απόμακροι γιατί τους είχα ενημερώσει πως δεν γνωρίζω καλά την γλώσσα αλλά μπορώ να καταλάβω πολύ καλά! Τέλος πάντων, με τον καιρό και παρά τις δυσκολίες έκανα κάποιους φίλους…
Ένα δυσάρεστο περιστατικό που με προβλημάτισε πολύ
Πριν 1 μήνα περίπου αναστάτωσα πολύ κόσμο: βρήκα ένα μπουκάλι ούζο, το ήπια και μέθυσα.. Σερνόμουν, έκανα εμετούς και με πήγαν στο νοσοκομείο. Εγώ δεν θυμάμαι πολλά … Είμαι χαζή το καταλαβαίνω, κάνω πολλές βλακείες… Ευτυχώς σε λίγο καιρό θα γυρίσουμε Ελλάδα…
Να σας πω την αλήθεια νιώθω άσχημα με τη ζωή μου γενικά ώρες ώρες. Νιώθω ότι είναι τόσο άδικη με κάποιους… Από μικρή πάντα άσχημα πράγματα συνέβαιναν. Νιώθω ότι στην αρχή είμαι καλή αλλά στο τέλος αποδεικνύομαι ένας μεγάλος μπελάς που κανένας δεν θέλει πλέον δίπλα του. Νιώθω ότι και οι φίλοι μου απομακρύνονται ή με ξεχνάνε.
Να μείνω εδώ ή να επιστρέψω στην Ελλάδα;
Αν με συμβουλέψετε να μείνω εδώ ή αν μου πείτε πως αν γυρίσω Ελλάδα θα το μετανιώσω, αμφιβάλλω πως δεν θα γίνει κάτι τέτοιο…γιατί εδώ το σύστημα είναι διαφορετικό. Για να πας πανεπιστήμιο πληρώνεις πολλά χρήματα και όταν κάποιος σπουδάζει πρέπει να δίνει τουλάχιστον 20.000 δολάρια τον χρόνο. Και σε θέμα δουλειάς είναι καλύτερα από ό,τι στην Ελλάδα αλλά εδώ πεθαίνεις στη δουλειά. Για να βγάλεις 1000 δολάρια τον μήνα πρέπει να δουλεύεις σαν το σκυλί 12 ώρες την ημέρα και για παραπάνω χρήματα χρειάζεσαι 24 ώρες το 24ωρο..πιστεύω ακούγεται υπερβολικό αλλά πιστέψτε με είναι αλήθεια, το ψάξαμε αρκετά… Και καταλάβαμε ότι η Αμερική δεν έχει μεγάλη διαφορά με την Ελλάδα. Είναι μπροστά σε κάποια πράγματα βέβαια. Αλλά όχι και σε όλα. Τα μαθήματα του σχολείου τα έκανα πριν 4-5 χρόνια στην Ελλάδα και αν γνώριζα καλύτερα τη γλώσσα θα είχα τελειώσει το σχολείο τώρα.
Είπα παρά πολλά το ξέρω αλλά είναι όσες σκέψεις έχω καθημερινά. Νιώθω χάλια. Στην Ελλάδα για 3 χρόνια πήγαινα σε ψυχολόγο γιατί με τόσα συμβάντα που είχαν γίνει από τότε που ήμουν μικρή έπρεπε κάποια στιγμή να πάω για δικό μου καλό Πείτε μου τη γνώμη σας. Συμβουλέψτε μου κάτι, οτιδήποτε. Θέλω μια ισορροπία και δεν την έχω…
Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος Μάριος Παππάς
Θα ήθελα να ξεκινήσω λέγοντας σου πως μια τόσο ριζική μετάβαση στη ζωή σου και μάλιστα σε αυτήν την ηλικία σε μια χώρα εντελώς νέα για σένα και υποχρεωμένη να ξεκινήσεις από την αρχή τη ζωή σου εκεί δικαιολογεί ένα κάποιο μπέρδεμα,οπότε θα ήθελα να σου πω πως δεν χρειάζεται να νιώθεις τόσο άβολα γι’ αυτό.Όλοι οι άνθρωποι χρειαζόμαστε χρόνο για να αποδεχτούμε τις νέες πραγματικότητες.
Το ότι βρίσκεσαι σε μια χώρα σαν την Αμερική από μόνο του δεν θα με έκανε να σου πω “πως είναι μια μεγάλη ευκαιρία για το μέλλον σου”. Το μέλλον μας μπορούμε να το φτιάξουμε ή να το χαλάσουμε όπου και να είμαστε αν δεν είμαστε καλά οι ίδιοι μέσα μας πρωτίστως.
Από ό,τι καταλαβαίνω από όσα μου γράφεις η ζωή σου δεν ήταν και η καλύτερη και πριν όταν ήσουν στην Ελλάδα, οπότε αυτή η μετάβαση που στον καθένα θα δημιουργούσε για ένα διάστημα μια δυσκολία προσαρμογής για σένα φαντάζει ακόμα πιο απαιτητική.
Δες τη θετική πλευρά των καταστάσεων
Τώρα ασχέτως αν ο θείος σου σας κορόιδεψε, (προφανώς έχεις μετακομίσει εκεί με την οικογένεια σου), το σημαντικό είναι ότι βρήκατε μια κάποια άκρη. Επίσης, και στο σχολείο παρά τις δυσκολίες στην αρχή φαίνεται να προσαρμόστηκες κάπως και να έκανες κάποιους φίλους και αυτό είναι σημαντικό και καλό είναι να το αναγνωρίσεις στον εαυτό σου,πως παρά τις δυσκολίες προσαρμογής και τη κακή σου συναισθηματική κατάσταση, καταφέρνεις πράγματα.
Θα ήθελα να εκφράσω μια απορία μου εδώ. Σε αυτόν τον συμμαθητή σου από την Ελλάδα, παρόλο που στην αρχή ήταν καλός όπως λες με ποιον τρόπο φάνηκε τι άνθρωπος είναι; Τι έκανε συγκεκριμένα που σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι κακός ή ψεύτης; Υπάρχει περίπτωση όλες οι παλιές κακές εμπειρίες που λες ότι έχεις να σε έχει κάνει λίγο πιο δύσπιστη ή καχύποπτη με τους ανθρώπους ;Είναι καλό να μην δείχνουμε εύκολα εμπιστοσύνη, αλλά το ίδιο κακό είναι να μην δίνουμε ευκαιρίες κιόλας στους άλλους.
Το γεγονός με το ποτό καταλαβαίνω γιατί συνέβη. Προσπαθώντας οι άνθρωποι να ξεφύγουμε από μια πραγματικότητα την οποία βιώνουμε ως οδυνηρή εφαρμόζουμε στρατηγικές για να ανακουφιστούμε ή να ξεφύγουμε από αυτήν την κατάσταση που τις περισσότερες φορές το μόνο που κάνει είναι να μας κάνει τη ζωή δυσκολότερη τελικά.
Ακόμα και οι καταστάσεις που βιώνουμε ως απολύτως μαύρες έχουν κάποιες… γκρι αποχρώσεις!
Σε αυτή τη φάση της ζωής σου βιώνεις την πραγματικότητα ως απόλυτα μαύρη χωρίς να σου λέω πως όλα είναι καλά, αλλά σίγουρα θα υπάρχουν και πιο γκρι αποχρώσεις. Οι άνθρωποι που βιώνουν δυσκολίες ή είναι σε καταθλιπτική διάθεση τείνουν να βλέπουν όλα τα πράγματα μέσα από έναν μαύρο παραμορφωτικό φακό αγνοώντας τα όποια θετικά μπορούν να τους συμβαίνουν. Με συνέπεια, να θεωρείς την ζωή άδικη και εσένα να σε αξιολογείς απόλυτα αρνητικά λέγοντας πως είσαι μπελάς και κανένας δεν σε θέλει στη ζωή του. Νομίζω αν σκεφτείς πιο ρεαλιστικά υπάρχουν άνθρωποι που σε θέλουν στη ζωή τους.Ίσως οι φίλοι σου να μην απομακρύνονται ή να σε ξεχνάνε αλλά εσύ επειδή δεν είσαι καλά μέσα σου απομακρύνεσαι από εκείνους. Εξέτασε το να δεις αν ισχύει ή όχι.
Σίγουρα δεν είμαι εδώ για να σε συμβουλεύσω να μείνεις στην Αμερική ή να επιστρέψεις στην Ελλάδα.Όπως ανέφερα και παραπάνω, καμία απόφαση από μόνη της δεν είναι σωστή η λανθασμένη και παντού κάποιος μπορεί να πετύχει τους στόχους και τα όνειρα του αρκεί να είναι καλά με τον εαυτό του μέσα του πρωτίστως,οπότε νομίζω πως αυτό προέχει για σένα ασχέτως αν αυτό γίνει στην Ελλάδα η την Αμερική.
Η ψυχοθεραπεία είναι ένα δώρο που αξίζει να κάνεις στον εαυτό σου
Είναι σημαντικό με την βοήθεια ενός ψυχολόγου από μηδενική βάση να δείτε όλα αυτά που συνέβησαν στη ζωή σου τα προηγούμενα χρόνια,να τα επανανοηματοδοτήσετε ή έστω να μπορέσεις να αποδεχτείς ότι είναι μέρος της ζωή σου και πως μπορείς να πορευτείς από εδώ και πέρα. Νομίζω πως όχι απλά η επίσκεψη σε κάποιον ψυχολόγο αλλά η συστηματική ψυχοθεραπεία και η δημιουργία ρεαλιστικών στόχων για το μέλλον σου και ο εντοπισμός των θετικών στοιχείων που σίγουρα έχεις θα μπορέσει να σου προσφέρει την ισορροπία που ζητάς. Αυτή η ψυχοθεραπεία είναι ένα δώρο που αξίζει να κάνεις στον εαυτό σου.
Μάριος Παππάς
Ψυχολόγος
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Μετακόμιση και φιλίες: Στο νέο μου σχολείο δεν κάνω παρέα με πολλά παιδιά…
Μετακόμιση σε ξένη χώρα: «Οι φίλοι μου με ξέχασαν – Δε με καταλαβαίνει κανείς»!
Μετακόμιση: Πώς επηρεάζει τις φιλίες του παιδιού
