Είμαι 15,5 χρονών και είμαι μαθήτρια της Α’ Λυκείου και το πρόβλημά μου είναι ότι κλαίω χωρίς λόγο, πιέζομαι…  Από την αρχή της φετινής χρονιάς γνώριζα οτι φέτος το πρόγραμμα μου θα είναι πολύ γεμάτο. Έτσι αναγκάστηκα να σταματήσω της προπονήσεις από το άθλημα μου παρολο που ήμουν σε αρκετά καλό επίπεδο. Δεν μπορώ να σας κρύψω πως αυτό με πείραξε πολύ, αλλά αυτό που με πείραξε πολύ περισσότερο ήταν η αλλαγή της συμπεριφοράς του προπονητή μου. Προσπάθησα να το ξεπεράσω αλλά εντάξει τέλος πάντων.

Κλαίω χωρίς συγκεκριμένο λόγο

Ένιωσα την ανάγκη να σας μιλήσω για τον λόγο πως τον τελευταίο καιρό δεν αισθάνομαι αρκετά καλά. Για την ακρίβεια εκεί που είμαι καλά ξαφνικά με πιάνει ένα πράγμα δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αλλά θέλω να βάλω τα  κλάματα. Τότε θέλω να αρχίσω να κλαίω αλλά συνήθως χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Την τελευταία εβδομάδα την μία φορά έφυγα από το σπίτι και  ανέβηκα στην ταράτσα της πολυκατοικίας μόνη μου και άκουγα τραγούδια. Την άλλη φορά πάλι έφυγα από το σπίτι και πήγα για τρέξιμο, έτρεχα για περίπου 45 λεπτά.

Εκεί που είμαι μια χαρά, θέλω να κλάψω!

Αυτοι οι δύο τρόποι μπορώ να πω οτι με βοήθησαν αλλά δεν έχω χρόνο για να το κάνω πάντα αυτό. Δεν ξέρω αν έχω βγει από το θέμα μου αλλά το πρόβλημα μου είναι πως ξαφνικά  εκεί που είμαι μια χαρά θέλω να κλάψω. Δεν ξέρω τι να κάνω… Αν υπάρχει κάποια λύση θα ήθελα να την μάθω. Αν μπορείτε να με βοηθήσετε θα σας είμαι ευγνώμων. Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

Στο ερώτημά σας απάντησε ο Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής Μάριος Παππάς

Νομίζω πως η ουσία του ερωτήματος σου έγκειται στο ότι ξεφεύγεις από το θέμα και θα σου εξηγήσω τι εννοώ.

Έχουμε 2 δεδομένα. Το πρώτο ότι, όπως και η ίδια καταλαβαίνεις, το πρόγραμμα σου είναι πλέον απαιτητικό και πιθανόν και κουραστικό για σένα.

Το δεύτερο δεδομένο είναι πως σε όλο αυτό το απαιτητικό πρόγραμμα στο οποίο καλείσαι να αντεπεξέλθεις ήρθε και το σταμάτημα των προπονήσεων σε κάτι που σου άρεσε μαζί με την αλλαγή της συμπεριφοράς του προπονητή σου.

Συναισθηματική αποστασιοποίηση από τα πραγματικά σου προβλήματα

Από τον τρόπο όμως που τα διατυπώνεις διακρίνω μια συναισθηματική σου αποστασιοποίηση από τα ζητήματα αυτά σαν να τα περιγράφεις για κάποιον άλλον, λες κι εσένα δεν σε αφορούν τόσο. Λες ότι προσπαθείς να τα ξεπεράσεις, αλλά μέχρι εκεί. Το πώς σε έχουν επηρεάσει και το πώς σε κάνουν να σκέφτεσαι ή να νιώθεις απουσιάζουν.

Σκέφτομαι λοιπόν πως μέσα στην καθημερινότητα σου ίσως να μην υπάρχουν πράγματα να σε ευχαριστούν, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για την ισορροπία μας και την καλή μας ψυχολογία.

Οι μεταπτώσεις στην ηλικία σου βέβαια είναι κάτι σύνηθες και θα σου έλεγα ότι δεν θα πρέπει να σε ανησυχούν τόσο πολύ.

Έλα σε μεγαλύτερη επαφή με το συναίσθημά σου

Το κλειδί είναι να έρθεις σε μεγαλύτερη επαφή με το συναίσθημα σου και όταν βλέπεις αυτήν την αλλαγή στην διάθεση σου να προσπαθήσεις να επικεντρωθείς στο τι σκέψεις περνάνε από το μυαλό σου. Πιθανότατα δεν καταλαβαίνεις γιατί σου συμβαίνει αυτό γιατί έχεις μια στρατηγική να μπλοκάρεις τις σκέψεις σου. Τις 2 φορές που έφυγες από το σπίτι για να ξεφύγεις και να ακούσεις μουσική ή να τρέξεις είχε γίνει κάτι που μπορεί να σε πείραξε;

Σκέψου ποια θέματα σε προβληματίζουν!

Μήπως το πρόγραμμα σου είναι πολύ πιεσμένο; Μήπως δεν τα πας καλά με τους φίλους σου; Μήπως σε ανησυχεί το μέλλον σου; Μήπως έχει συμβεί κάποια αλλαγή στην ζωή σου τον τελευταίο καιρό καθοριστική; Είναι μόνο κάποιες πιθανές εξηγήσεις. Μπορεί να ισχύει κάποια από αυτές μπορεί και όχι.Μόνο αν έρθεις σε επαφή με τις σκέψεις σου θα καταλάβεις τι σου συμβαίνει ώστε να μπορέσεις μετά σε δεύτερο χρόνο να σκεφτείς λύσεις. Όταν θα έχεις αντιληφθεί τις αιτίες που προκαλούν αυτές τις μεταπτώσεις θα έχεις κάνει το μισό δρόμο για την αλλαγή..

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Ξένη σε μια ξένη χώρα: «Όλα πάνε στραβά από τότε που μετακομίσαμε εδώ»…

Νιώθω συνεχώς ένα τεράστιο κενό μέσα μου. Είναι από την εφηβεία;

Ο έρωτας στα χρόνια της εφηβείας…

Αίσθημα μελαγχολίας στην εφηβεία: Πού μπορεί να οφείλεται;