Το μεγάλο πρόβλημα της ζωής μου, η μητέρα μου. Για την ακρίβεια η θετή μου μητέρα καθώς είμαι υιοθετημένη. Ο θετός μπαμπάς μου πέθανε όταν ήμουν 8 ετών. Τον υπεραγαπούσα και εκείνος το ίδιο. Η μητέρα μου υπόδειγμα συζύγου και χήρας.
Είχε ανέκαθεν θέματα μαζί μου, από μικρή με υποτιμούσε. Πάντα σκεφτόταν για εμένα τα χειρότερα και ποτέ δεν με εκτίμησε. Παντρεύτηκα έναν άνθρωπο μόνο και μόνο για να γλιτώσω από εκείνη. Απέκτησα 2 παιδιά και όταν χώρισα, λόγω ανεργίας επέστρεψα στο πατρικό μου. Αυτή ήταν η καταδίκη μου.
Με υποτιμά, με βρίζει και με κατηγορεί
Όσο πάει και χειροτερεύει η κατάσταση. Συνεχίζει να με υποτιμά, να με βρίζει, με κατηγορεί πως δεν είμαι καλή μανά, μέχρι και πως χρειάζομαι ψυχίατρο λέει. Λέει πως πέθανε ο άντρας της γιατί δεν τους έφερα γούρι. Λέει πως δεν έχω καλά γονίδια λόγω των βιολογικών γονιών και ήταν αναμενόμενο πως δεν θα ήμουν η «καλή κόρη» που θα ήθελε.
Οτιδήποτε κάνουν οι γνωστοί μας και οι συγγενείς μας χαίρεται και λέει «Μπράβο» και αν κάνω εγώ τα ίδια ακριβώς, με λέει άμυαλη. Ακόμα και κάποιες φορές που τυχαίνει να αρρωστήσω λέει πως δεν την ενδιαφέρει γιατί εκείνη έχει πιο σοβαρά προβλήματα υγείας.
Με χαρακτηρίζει άχρηστη και άμυαλη
Ένα άλλο παράδειγμα είναι ότι πριν πάρω αυτοκίνητο με χαρακτήριζε άχρηστη που δεν κατάφερα να πάρω έστω ένα αυτοκινητάκι όπως όλα τα παιδιά των γνωστών της. Και όταν τελικά κατάφερα και πήρα, έγινε ο κακός χαμός γιατί πολύ απλά όπως είπε, δεν μου χρειαζόταν γιατί το σπίτι της είχε άλλες ανάγκες.
Ό,τι και να πω, σίγουρα θα είναι ψέμα για εκείνη. Τα ίδια φυσικά λέει στους συγγενείς οπότε πλέον, είμαι το μαύρο πρόβατο της οικογένειας που ταλαιπωρεί τη δύσμοιρη χήρα. Τα ίδια λέει και στις φίλες της τονίζοντας πόσο άτυχη ήταν. Όλα αυτά γιατί; Γιατί δεν κάνω αυτά που θέλει; Δηλαδή να δουλεύω και να της δίνω όλα μου τα χρήματα, να την ακούω κατά γράμμα και να μεγαλώνω τα παιδιά έτσι όπως εκείνη θέλει;
Δεν ξέρει τίποτα για εμένα
Είναι απίστευτο αλλά όταν μας ακούει να γελάμε, τρελαίνεται. Δεν της αρέσει καθόλου. Είμαι 38 και ουσιαστικά δεν ξέρει τίποτα για εμένα. Τα παιδιά μου είναι 12 και 13 ετών και με ξέρουν πολύ καλύτερα από εκείνη. Ξέρουν τι με ευχαριστεί και τι μου αρέσει να κάνω, εκείνη δεν ξέρει τίποτα. Γιατί όταν μιλάω, ποτέ δεν ακούει.
Πάντα στο μυαλό της έχει να μην ξεχάσει να πει αυτά που η ίδια θέλει. Συζήτηση λογική είναι αδύνατον να γίνει προκειμένου να εξομαλυνθούν οι σχέσεις μας γιατί όπως η ίδια λέει δεν θέλει να μιλήσει μαζί μου αφού πάντα λέω ανοησίες και έτσι ποτέ δεν ακούει και δεν δίνει σημασία τι λέω.
Θα ελευθερωθώ όταν πεθάνει
Θέλω επιτέλους να φύγω από εδώ μέσα. Να μείνω με τα παιδιά μου μόνοι μας. Και αυτά πλέον δεν την αντέχουν άλλο. Συνεχώς την ακούν να με βρίζει. Το μόνο που θέλω είναι να ελευθερωθώ από αυτήν. Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά δεν μπορώ να τα πω πουθενά.
Όλες οι φίλες μου έχουν άριστες και τρυφερές σχέσεις με τις μαμάδες τους. Αυτά που ζω δεν λέγονται. Δεν μπορώ να πω πουθενά πως με αποκαλεί παράσιτο. Ναι κι όμως, έτσι με αποκαλεί. Λυπάμαι που το λέω αλλά θα ελευθερωθώ από αυτήν όταν πεθάνει, θα ανακουφιστώ, θα ηρεμήσω. Ποια είναι η γνώμη σας;
Στο ερώτημα απαντά η Ψυχολόγος Γεωργία Καλτσίδου
Αγαπητή αναγνώστρια,
Από το μήνυμα σας καταλαβαίνω το πόσο σημαντικό είναι για εσάς να έχετε μια μητέρα που να έχει υποστηρικτική στάση στη ζωή σας. Ή τουλάχιστον μία στάση ουδέτερη που να μην επιδρά πάνω σας και να μη σας επηρεάζει τόσο πολύ με τα λόγια της και τη συμπεριφορά της.
Καταλαβαίνω από τη μεριά σας ότι παρά τις συνεχείς επικριτικές παρεμβάσεις της, συνεχίζετε να έχετε την προσδοκία ότι μπορεί να αλλάξει και να έχει μια διαφορετική στάση. Αναρωτιέμαι βέβαια πόσο εφικτή μπορεί να είναι αυτή η αλλαγή για μία γυναίκα που έχει μάθει με αυτόν τον τρόπο να λειτουργεί στη ζωή της.
Πολύ κουραστική η κατάσταση
Η κατάσταση στην οποία βρίσκεστε στην παρούσα φάση μοιάζει να είναι πολύ κουραστική και απαιτεί γερό στομάχι και συνεχή οριοθέτηση από τη μεριά σας, ώστε να μην επηρεάζεστε και να παίρνετε απόσταση από την συνεχή κριτική της.
Επίσης αντιλαμβάνομαι το πόσο όλη αυτή η κατάσταση παραβιάζει την ελευθερία σας και μοιάζει να μην έχετε τον προσωπικό σας χώρο όπου να μπορείτε να είστε αυτή που πραγματικά είστε. Έτσι λοιπόν, σε όλο αυτό το περιβάλλον, νιώθετε ένα κομμάτι σας ανακουφισμένο και ήρεμο στην πιθανότητα του θανάτου της, της μη παρουσίας της δηλαδή στη ζωή σας.
Συντηρείται κάτι «μπλοκαρισμένο»
Χωρίς να γνωρίζω την κατάσταση στην οποία είστε και τους λόγους που σας οδηγούν να μένετε στο ίδιο σπίτι μαζί της, μου μοιάζει όλο αυτό σαν ένας συνεχής επανατραυματισμός και μια αναβίωση της παιδικής σας ηλικίας που δεν βοηθάει στην αυτονομία και το προχώρημα σας.
Πάρα πολλοί ενήλικες που για κάποιους λόγους διαμένουν με τους γονείς τους, φαίνεται να μην βοηθιούνται από αυτό το σχήμα που δημιουργείται στη σχέση αυτή. Για πολλούς και πολλές δεν αποτελούσε ποτέ μια καλή σχέση. Συντηρείται κάτι «μπλοκαρισμένο» και όλη αυτή η κατάσταση τους εμποδίζει να προχωρήσουν.
Πρόβλημα πολλών η σχέση με τη μητέρα ή τον πατέρα
Άλλωστε το μεγάλο πρόβλημα στη ζωή πολλών ανθρώπων είναι η σχέση με τη μητέρα ή τον πατέρα ή και με τους δύο. Η επεξεργασία όλων αυτών των θεμάτων σε ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης και αποδοχής, όπως αυτό του ψυχοθεραπευτή, ενδείκνυται για να δουλευτούν θέματα που έχουν συσσωρευτεί και μοιάζει να κατακλύζουν πολλές φορές τους ανθρώπους.
Πλέον υπάρχουν πολλές επιλογές και χώροι που παρέχουν ψυχοθεραπευτικές – συμβουλευτικές υπηρεσίες δωρεάν. Αυτή η κατάσταση είναι ίσως η ευκαιρία σας να δουλέψετε ψυχοθεραπευτικά τη σχέση με τη μητέρα σας και να γίνετε εσείς ο υποστηρικτής και θαυμαστής του εαυτού σας στο μέλλον. Ελπίζω να σας βοήθησα.
Γεωργία Καλτσίδου
Ψυχολόγος
Ειδίκευση στην Κλινική & Κοινωνική Ψυχολογία Εξαρτήσεων & Ψυχοκοινωνικών Προβλημάτων
[email protected]
697-3502573
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Ενδοοικογενειακή βία: Όταν ο πατέρας κακοποιεί την κόρη
Κλαίω χωρίς λόγο, πιέζομαι, ασφυκτιώ. Μήπως μεγαλώνω;
Μου έταζε γάμο και τώρα εξαφανίστηκε αλλά τον αγαπάω…
Απιστία στην οικογένεια: Όταν ο σύζυγος παρατά γυναίκα και παιδιά
