Η μητέρα μου συνεχώς με μειώνει και με κρίνει – Νιώθω το σπίτι σαν φυλακή…

Πρόσφατα βρήκα ένα άρθρο σας για τη σχέση μητέρας και κόρης μιας άλλης προβληματισμένης αναγνώστριας. Θα ήθελα να σας πω το δικό μου πρόβλημα επειδή ξέρω ότι θα δώσετε τις καλύτερες συμβουλές! Η μητέρα μου δεν σταματάει ποτέ να με κρίνει να με μειώνει μπροστά σε άλλους και να με ελέγχει συνεχώς.

Δεν με αφήνει να κάνω παρέα με τα παιδιά που θέλω, συνεχώς με πιέζει να κάνω πράγματα που δεν θέλω (να χωρίζω με διάφορες σχέσεις επειδή δεν της αρέσουν, να λέω πράγματα που δεν θέλω, να πιστεύω σε θρησκείες που δεν θέλω να πιστεύω κλπ). Στο σχολείο με πιέζει να γίνω καλύτερη από όλους και με συγκρίνει με τους άλλους συνέχεια. Κρίνει την εμφάνισή μου (είμαι αρκετά αδύνατη αλλά νιώθω και είμαι υγιής), με αναγκάζει να τρώω και να φοράω τα ρούχα που θέλει εκείνη. Δεν σέβεται ποτέ τις επιλογές μου ούτε με στηρίζει. Δεν υπήρξε ούτε μια φορά που να με βοήθησε να εκπληρώσω τα όνειρα μου γιατί τα θεωρεί “ανούσιες φαντασίες “.

mana kori kabgas

«Κάθε φορά που μιλάω μαζί της, θέλω να αυτοκτονήσω»!

Σε δασκάλους, φίλους και συγγενείς λέει πως δεν θα πάω ποτέ μπροστά και δεν με αφήνει να λέω τα προσωπικά μου ούτε στη γιαγιά μου! Δεν υπάρχει ούτε μια μέρα που δεν μαλώνουμε για ασήμαντα γεγονότα ( πχ ούρλιαζε επί ένα τέταρτο επειδή άφησα για ένα λεπτό την πόρτα του σπιτιού ανοιχτή). Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη και ευτυχισμένη αλλά κάθε φορά που μιλάω μαζί της, θέλω να αυτοκτονήσω!

Νιώθω το σπίτι μου σαν μια φυλακή πλέον. Ο πατέρας μου είναι φυσιολογικός και αναγνωρίζει και εκείνος την πειστικότητα της μητέρας μου. Θα ήθελα να σας ρωτήσω. Τι θα πρέπει να κάνω σε μια τέτοια περίπτωση; Ο σκοπός μου είναι να περάσουν δυο χρόνια και να πάω να σπουδάσω κάπου μακριά ώστε να ησυχάσω για λίγο καιρό. Αλλά σε αυτά τα δυο χρόνια τι μπορώ να κάνω για να μην υπάρχουν τόσες εντάσεις και να καταλαβαίνει επιτέλους ότι η ζωή είναι δικιά μου;

thlipsi melagxolia

Στο ερώτημά σας απάντησε η ψυχολόγος Λουκία Αποστολίδη

Καταρχάς οφείλω να ομολογήσω πως από την γραφή σου φαίνεσαι ένα πολύ συνειδητοποιημένο, έξυπνο κορίτσι, με αυτοεκτίμηση και δύναμη.  Γνωρίζω πως χρειάζεται σθένος να μπορείς να αντεπεξέλθεις σε τέτοιες συναισθηματικές πιέσεις και να μην μπορείς να πάρεις την αγκαλιά που έχεις ανάγκη από τη μητέρα σου.

Είναι πολύ σημαντικό που εμμένεις στα δικά σου «θέλω»!

Το ότι αντιλαμβάνεσαι πως τα παραπάνω είναι «θέλω» της μητέρας σου και εσύ μπορείς και εμμένεις στα δικά σου είναι κάτι πολύ σημαντικό που θα σε βοηθήσει πολύ στην ζωή σου. Δεν χρειάζεται όλα όσα σου συμβαίνουν να τα μοιράζεσαι με έναν άνθρωπο που νιώθεις ότι δεν σε καταλαβαίνει και σε μειώνει, να κρατάς τα «πιστεύω» σου για εσένα και να χτίσεις τον εαυτό σου όπως εσύ αγαπάς και πιστεύεις.
aytopepoithisi3
Αρκεί βέβαια αυτός να είναι ένας που αγαπάς, που φροντίζεις, σέβεσαι, εκτιμάς και εξελίσσεις θετικά. Είναι σημαντικό να πάρεις λίγο χώρο και χρόνο προσωπικό για να απολαμβάνεις τις επιλογές σου σε φίλους, συντρόφους, ασχολίες, έστω και λίγο. Ο καιρός θα περάσει και θα είσαι πλέον ελεύθερη να απολαύσεις την ζωή σου.

Κομβικός ο ρόλος του πατέρα

Κάτι τελευταίο, με βάση τα παραπάνω που είπες, αφού ο πατέρας σου φαίνεται να σε καταλαβαίνει θα μπορούσες να αποκτήσεις μια παραπάνω επικοινωνία μαζί του και να του ζητάς να σε στηρίζει συναισθηματικά.
Λουκία Αποστολίδη,
Ψυχολόγος, Msc Ψυχολόγος της Υγείας, Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια, Δραματοθεραπεύτρια
[email protected],
http://www.psychotherapycenter.gr/

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Η μητέρα μου κάνει τα πάντα για να μου δείχνει ότι δεν με αγαπάει!

Η μητέρα μου με πληγώνει και με προσβάλλει συνεχώς. Δεν αντέχω άλλο!

Γιορτή της Μητέρας: Ο δεσμός με την κόρη – Γιατί είναι σημαντικό ένα πρότυπο;

Το παράπονο μιας κόρης: Η μητέρα μου με είχε πάντα για μαριονέτα της

Εκρηκτική σχέση μητέρας-κόρης: Πώς θα σβήσετε τις «φωτιές»;

Μπορεί μια μητέρα να μην αγαπάει το παιδί της;

 

 

Σχετικά άρθρα